Kacper jest mistrzem Europy. Uniwersytet w Dallas czeka

Europa to w szachach najsilniejszy kontynent na świecie. Kacper Drozdowski, zawodnik z Grudziądza, a mieszkaniec Torunia, to mistrz królewskiej gry, w kategorii do 16 lat. Tytuł wywalczył w stolicy Czech - Pradze.

Kiedy w ostatniej, 9. rundzie pokonał Rosjanina - Tsydypova Zhamsarana już wiedział, że ma srebro lub złoto. Jeszcze półtorej godziny czekał na rozstrzygnięcie, czy zostanie mistrzem Europy. Zależało to od wyniku pojedynku drugiego z liderów, Izraelczyka Avitala Boruchovsky'ego. Z nim to właśnie Kacper wcześniej, w 5. rundzie, przegrał partię - jedyną na 9, jakie stoczył. Porażka Izraelczyka dawała Kacprowi złoto.

- Obserwowałem na monitorze, jak idzie Boruchovsky'emu. Nie wytrzymywał presji. Stopniowo się pogrążał, a złoty medal przybliżał do mnie - relacjonuje Kacper Drozdowski. - Gdy już było jasne, że jestem mistrzem Europy, ogarnęła mnie nieopisana radość. Jadąc na mistrzostwa do Pragi nie marzyłem nawet, że okażę się najlepszy. Wiedziałem jedno, że będzie ciężko. Swoje szanse oceniałem jako małe. Żeby zdobyć mistrzostwo Europy, trzeba bardzo dobrze grać, ale też mieć trochę szczęścia i wszystko musi dobrze wyjść, bez potknięć. Przegrałem tylko z Izraelczykiem, ale wcześniej pokonałem najsilniejszych w grupie do 16 lat.

- Jakaż to była radość, słuchać Mazurka Dąbrowskiego, dzięki znakomitej postawie naszego zawodnika. Bo kilka razy grano w Pradze hymny Rosji, której reprezentanci zgarniali po kolei złote medale - wspomina Jan Nogal (twórca klubu szachowego Rotmistrz), który był na mistrzostwach. - Kilka partii Kacper rozegrał wręcz popisowo. Zwłaszcza w końcowych fazach gry umiał wykorzystać minimalną przewagę i przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę. To dla niego najważniejszy turniej w życiu. Wytrzymał presję. Był opanowany, spokojny.

Uniwersytet w Dallas, stolicy Teksasu (USA), przyznał Kacprowi stypendium. Będzie mógł rozwijać swoją pasję w uniwersyteckim klubie szachowym, który ściąga talenty z całego świata, zwłaszcza z Europy.

- Na razie ukończyłem I klasę o profilu matematyczno-fizyczno-informatycznym IV LO w Toruniu. Dopiero po maturze podejmę studia w Dallas - planuje Kacper. - Teraz dzielę czas na szkołę i sport. Nie mogę trenować, jak zawodowi szachiści, po 8 godzin dziennie, lecz tyle czasu, ile zdołam.
Trenuje się samemu, trzeba czytać książki, analizować partie. I mieć dużo samodyscypliny. Moim trenerem jest najlepszy dziś szkoleniowiec w Polsce, Marek Matlak. Spotykamy się raz na miesiąc lub na dwa miesiące. Ukierunkowuje mnie. Sprawdza, jakie czynię postępy. Gdy dłużej siedzę przy szachownicy i komputerze, muszę rozruszać kości. Wsiadam na rower lub spaceruję.

Skąd to zamiłowanie do królewskiej gry? Czy rodzice - Renata i Winicjusz grają w szachy? - Tata gra od wielu lat, hobbystycznie, z przyjaciółmi. Mnie nauczył, kiedy miałem 5 lat. Rok później zdobyłem mistrzostwo Polski przedszkolaków. Mój młodszy brat, Konrad nauczył się grać mając 3 lata. Dziś, w wieku 12 lat, jest w reprezentacji Polski. Był na mistrzostwach Europy w Pradze, też w ekipie Rotmistrza. Mama nie gra, ale angażuje się w szachy jako organizator naszych wyjazdów - wyjaśnia Kacper.

Wkrótce świeżo upieczony mistrz Europy wystartuje w ekipie Rotmistrza w rozgrywkach ekstraklasy. Jest mocnym, choć tak młodym, punktem drużyny.

Jest też drużynowym mistrzem Europy juniorów w szachach. Polska ekipa zdobyła złoto w Pardubicach. Kacper to mistrz Polski do lat 16 oraz wicemistrz kraju do 18 lat.

Zaplanuj wolny czas - koncerty, kluby, kino, wystawy, sport