Młodzież z "Konopy" spełniła marzenie pani Cecylii

Cecylia Kielecka z Inowrocławia jest już doskonale znana naszym Czytelnikom. To niepełnosprawna poetka, która ma poważne problemy ze zdrowiem, ale optymizm jej nie opuszcza. Wszystkich czaruje uśmiechem i dobrym słowem.

Gdy w ubiegłym roku poprosiliśmy Czytelników, by przyszli jej z pomocą, zgłosili się uczniowie z "Konopy". Odwiedzają ją, sprzątają, przepisują wiersze, ale przede wszystkim są przy niej. Zorganizowali dla niej koncert charytatywny. Dochód przeznaczyli na zakup laptopa. O nim bowiem pani Cecylia bardzo marzyła. Wolontariusze będą na nim zapisywali wiersze, które każdego niemal dnia rodzą się w jej głowie.

Młodzież z "Konopy" pomoże pani Cecylii, niepełnosprawnej poetce z Inowrocławia

- W ostatnim czasie spotkało mnie wiele dobra. Jestem bardzo szczęśliwa. Tylu ludzi wyciągnęło do mnie swoją pomocną dłoń. Jestem wzruszona do łez. Cieszę się, że tak wielu dobrych ludzi jest jednak na świecie. Dzięki nim jestem przekonana, że jeszcze wiele dobra mnie w życiu spotka - wyznała pani Cecylia po tym, jak dziś odebrała od delegacji "Konopy" przygotowane dla niej prezenty.

Danuta Łazur, polonistka z "Konopy" przypomniała słowa patronki szkoły: "Ludzie to anioły z jed­nym skrzydłem, dlatego aby się wznieść, mu­simy trzy­mać się ra­zem". - Gdyby pani Cecylia nie miała w sobie tyle troski i ciepła, młodzież by już do niej nie wróciła. A oni uwielbiają ją odwiedzać - podkreśla nauczycielka, a Danuta Zybała, wicedyrektor II LO, dodaje: - Wszyscy mówią, że młodzi ludzie są nastawieni na to, by tylko dostawać. A my co chwilę przekonujemy się, że tak nie jest. Oni potrafią wspaniale zaangażować się, by dawać coś od siebie drugiemu człowiekowi.

Kasia, uczennica "Konopy", odkąd przeczytała nasz artykuł, systematycznie odwiedza panią Cecylię. Na dzień babci przyniosła jej nawet kwiaty. - Przyszłam raz, bardzo polubiłam panią Cecylię i dziś nie wyobrażam sobie bez niej życia. Czuje się u niej jak w domu. Zyskałam kolejną babcię, więc ją odwiedzam tak jak wnuczka odwiedza swoją babcię - śmieje się. Pomaga pani Cecylii, ale również wiele zyskuje. - Dzięki niej zawsze mam lepszy dzień - wyznaje.

Pani Cecylia swoim zwyczajem na tę okazję napisała kilka wierszy. Oto fragment jednego z nich:

"Trzeba w życiu wszystko zmienić
Czy pogoda, czy deszcz pada
Więc uśmiechnij się troszeczkę
I zapukaj do sąsiada

Tam czasami światła nie ma
I jest wielka niepogoda
Często smuci się samotnie
I samemu żyć mu szkoda

A dla nas słoneczko świeci
W sercu ciągle jest pogoda
A ja myślę dziś o innych
Bo mi innych często szkoda"