Miejskie mury to nie jest naturalne środowisko dla wierszy Papuszy. Ona sama mówiła: „ta benzyna mnie dusi, to powietrze niedobre. (…) Spać nie mogę, nie. Te ściany takie ciężkie nade mną (…) Ale – „idę na ławeczkę, posiedzę i zdrowsza przychodzę”.
Odsłonięcie pamiątkowej ławeczki nastąpi 25 września o godz. 12.00.
Nim ławeczka zostanie oficjalnie odsłonięta, przypomnijmy, kim była Papusza.
Papusza żyła w latach 1908-1987. Urodziła się na Lubelszczyźnie, w Sitańcu, a zmarła w Inowrocławiu. Jej grób znajduje się na cmentarzu parafii Świętego Józefa.
Poetkę odkrył w 1949 roku Jerzy Ficowski, który później tłumaczył jej utwory z języka romskiego. W swoim środowisku Papusza spotykała się z dużą niechęcią. Zarzucano jej odstępstwo od tradycyjnej roli kobiety, a także zdradę romskich tajemnic. Od 1962 roku Bronisława Wajs należała do Związku Literatów Polskich.
W ostatnim, inowrocławskim okresie życia, Papusza nie tworzyła już poezji. Z powodu tego, co ją spotkało, mówiła, że najgorszą rzeczą jaka się jej w życiu przydarzyła, była umiejętność czytania i pisania.
