Na lądzie, rzece i w powietrzu. “Terytorialsi” z woj. kujawsko-pomorskiego na wschodniej granicy

Od ponad czterech miesięcy żołnierze z 8. Kujawsko – Pomorskiej Brygady Obrony Terytorialnej pełnią służbę na granicy polsko – białoruskiej. Ich zadania nie zmieniły się, przybywa nowych. - Na wyposażeniu posiadamy zestawy oświetleniowe, których używamy na wyznaczonych odcinkach granicy – mówi porucznik Paweł Banasiak, oficer prasowy 8K-PBOT. - Wcześniej nie było tam takiego sprzętu, dlatego przetransportowaliśmy na granicę nasz i żołnierze go obsługują. Rotacyjnie działają operatorzy bezzałogowców. Dla potrzeb Straży Granicznej drony patrolują odcinek przygraniczny. Po zauważeniu grupy migrantów lub kogoś innego, przekazują koordynaty Straży Granicznej, która sprawdza to miejsce. Nadal uczestniczymy w pieszych patrolach. Dowódca modułu zadaniowego liczącego kilkudziesięciu żołnierzy podczas porannej odprawy otrzymuje informacje i przydziela zadania żołnierzom.

“Terytorialsi” z naszego regionu służyli również na punktach kontrolnych. - Podczas nasilenia działalności przemytników próbujących przewieźć migrantów na Zachód, wraz z Żandarmerią Wojskową i Strażą Graniczną nasi żołnierze zatrzymywali pojazdy do kontroli i sprawdzali czy nie są nimi przewożeni migranci – dodaje por. Banasiak. - Dla potrzeb 2. Lubelskiej Brygady OT prowadzone są również patrole wodne na Bugu, w których wykorzystywane były nasze łodzie płaskodenne.

Za zakwaterowanie “terytorialsów” z naszego regiony odpowiadały 1. Podlaska Brygada OT oraz 2. Lubelska Brygada OT operujące w rejonie granicy wschodniej. A jeśli chodzi o wyżywienie, to zawsze z modułem jedzie szef kompanii, który na miejscu z wojskowymi oddziałami gospodarczymi ustala szczegóły. - Obie brygady, na terenie których działamy, mają swoją infrastrukturę, z której korzystamy – dodaje por. Banasiak. - Nie śpimy pod namiotami. Żołnierze zabierają ze sobą tylko śpiwory.

- W dalszym ciągu bazujemy na ochotnikach, czyli nie wykorzystujemy narzędzia jakim jest natychmiastowe stawiennictwo, kiedy żołnierz ma obowiązek stawić się w wyznaczonym miejscu – tłumaczy oficer prasowy 8.k-pbot. - Odpowiednio wcześniej informujemy o zadaniach, zbieramy chętnych żołnierzy na szkolenia, a później jadą oni w rejon przygraniczny. Gdyby było więcej zadań, to zostałoby wykorzystane natychmiastowe stawiennictwo. W tym przypadku pracodawca nie może zwolnić żołnierza, który wyjechałby do wyznaczonych zadań, a żołnierz nie może odmówić stawiennictwa. Do tej pory trwania operacji “Silne wsparcie” nie wykorzystywaliśmy tego, ponieważ mamy długą listę chętnych do wyjazdu.

Oprócz zadań na granicy żołnierze OT uczestniczą w normalnych ćwiczeniach. - Nikt nas nie zwolnił ze zwykłych zadań – dodaje oficer prasowy 8.k-pbot. - Dalej trwa szkolenie programowe. Na terenie naszego województwa mamy trzy bataliony (Toruń, Grudziądz, Inowrocław), które powstawały w różnym czasie, stąd rozbieżności w programie szkolenia. Szkolenie żołnierza terytorialnej służby wojskowej nie trwa 16 dni, jak szkolenie podstawowe, tylko trzy lata. Pierwszy rok, po szkoleniu podstawowym, to szkolenie indywidualne. Drugi rok to szkolenie specjalistyczne. Jeśli mamy medyka, to przechodzi on szkolenie medyczne. Jeśli sapera – saperskie, a strzelcy karabinu maszynowego czy moździerzy kierowani są na odpowiednie szkolenia specjalistyczne. A w trzecim roku mamy szkolenie zgrywające i tu nasze bataliony są na różnych etapach. Żołnierze raz w miesiącu stawiają się na dwudniowe szkolenie rotacyjne. A raz w roku odbywa się dwutygodniowe szkolenie zintegrowane na poligonie, gdzie następuje podsumowanie umiejętności nabytych w ciągu roku. Na koniec szkolenia poligonowego odbywa się egzamin w formie pętli taktycznej, warunkującej przejście do następnego etapu szkolenia.