Pięknie zakręcona bydgoska Wisła
Szczególne bogactwo roślinności spotkamy na prawym brzegu, czyli u podnóża Kępy Ostromeckiej. Na prawie 28 hektarach utworzono tu w roku 1953 (choć już w okresie międzywojennym teren ten był częściowo chroniony) leśny rezerwat przyrody Wielka Kępa Ostromecka.
Pięknie zakręcona bydgoska Wisła
Kępa wnosi się kilkanaście metrów nad taflę Wisły. Najlepsze widoki na rzekę roztaczają się w południowo-wschodniej części kępy, w pobliżu ujścia do Wisły połączonych kanałów Górnego i Dolnego, odwadniających dolinę poczynając od zachodnich przedmieść Torunia, przez Górsk, po Złąwieś Wielką i Czarnowo. Trzeba tylko nieco zejść ze szlaku turystycznego, bo niemal całą kępę porastają lasy.
Pięknie zakręcona bydgoska Wisła
Płynąc kajakiem, zwłaszcza pod prąd i w pobliżu prawego brzegu (z tej perspektywy wodniaka jest to lewy brzeg) omija się wiślane ostrogi (w większości zrujnowane), leżące w wodzie głazy polodowcowe i powalone pnie drzew. Wszystko to tworzy niezwykłą aurę, prawdziwą dzicz. To tak jakbyśmy poznawali krainę odległą od wielkiego miasta, mało zbadaną.
Pięknie zakręcona bydgoska Wisła
Przeciwny brzeg jest przyrodniczo mniej atrakcyjny, a to ze względu wały przeciwpowodziowe i kanały odwadniające.
Są w tym krajobrazie, zwłaszcza poniżej ujścia Brdy (to także lewy brzeg), typowo miejskie elementy: sterczący wysoko baner "Ikea", elewatory zbożowe, wały grodzka Wyszogród, kominy fordońskiej cegielni, wreszcie wieże dwóch fordońskich kościołów.
Ostry zakręt Wisły kończy się na wysokości Mostu Fordońskiego (brzegi rzeki spiął w 1893 roku). Za nim wyłaniają się budynki zakładu karnego, które zostały wzniesione pod koniec XVIII wieku jako magazyny, nieco później powstała komora celna.
