Dziś jest ich dużo, bo studiują urodzeni w wyżu demograficznym. Ale można przypuszczać, że za kilka lat, gdy przyjdzie kolej na niż - trzeba będzie zlikwidować część takich placówek.
Ostateczną decyzję o powołaniu wyższej szkoły zawodowej podejmuje minister edukacji narodowej i sportu. Żeby powstała muszą jednak znaleźć się osoby, które przygotują odpowiednią dokumentację, zdobędą pieniądze od samorządu i nawiążą kontakt z nauczycielami akademickimi. Sporo współpracuje z uczelniami i w taki sposób układają program nauki, by można ją kontynuować na studiach magisterskich.
Licencjaty prowadzone są w trybie dziennym, a odpłatnie w zaocznym i wieczorowym. Nauka trwa 3 i 4 lata. Semestr kosztuje ok. 1300-1600 zł, zaś o kilkaset więcej trzeba zapłacić za najbardziej oblegane kierunki, np. informatykę i filologie obce. Wyższe szkoły praktyczne kształcą na rozmaitych kierunkach: związanych z turystyką, pedagogiką, ekonomią, zarządzaniem przedsiębiorstwami czy nawet marketingiem w agrobiznesie itd.
Struktura takich szkół jest inna niż tradycyjnych uczelni. Zamiast wydziałów są instytuty, a kierunków - specjalności. Warunkiem uruchomienia specjalności jest zatrudnienie na pełnych etatach odpowiedniej liczby nauczycieli. Co najmniej dwóch z nich powinno mieć tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego.
Na początku licencjaty nie były dobrze postrzegane przez środowiska akademickie. Kwestionowano też ich poziom nauczania. Po czterech latach istnienia doczekały się w miarę dobrej opinii lub inaczej: wreszcie je zaakceptowano. Są ponadto pod stałą kontrolą Państwowej Komisji Akredytacyjnej.
Radzimy, żeby młodzi ludzie, zanim zdecydują się na studia licencjackie, sprawdzili - czy figurują one na internetowych stronach MEN iS: www.menis.gov.pl
Pół magistra
(d-ka)
Pierwsze licencjaty zaczęto powoływać w 1998 r. na miejsce zlikwidowanych kolegiów nauczycielskich w byłych miastach wojewódzkich.
