Aby wziąć udział w wycieczce, wystarczy zgłosić się w miejscu spotkania w sobotę 15 sierpnia o godz. 8.45 na przystanku toruńskiej linii MZK nr 12, 16, 18 i 31, przy ul. Pawiej (pętla MZK Wrzosy I).
Uczestnicy pod opieką przodownika turystyki pieszej Hanny Czech udadzą się z Wrzosów do dawnej stacji PKP Barbarka, następnie przez Olek i Strugaj do leśnego rezerwatu przyrody „Las Piwnicki”. Jedenastokilometrową wędrówkę zakończą na Wrzosach II. Część trasy będzie wiodła szlakiem pieszym w kolorze zielonym, który łączy Toruń z rezerwatem „Las Piwnicki”, Zamkiem Bierzgłowskim, Olkiem i Barbarką, o całkowitej długości 38 km.
Jak wyjaśnia Henryk Miłoszewski, prezes Oddziału Miejskiego PTTK w Toruniu, historia objęcia ochroną fragmentu lasu Piwnickiego sięga początku lat 20. XX wieku. W 1923 r. radca leśnictwa St. Mikulski – delegat Kuratorium Państwowego Komitetu Ochrony Przyrody w Poznaniu zwrócił się do Inspektoratu Ochrony Lasów Prywatnych przy Urzędzie Wojewódzkim w Toruniu z wnioskiem o wstrzymanie wycinki drzew w dwóch pododdziałach. Wcześniej w sprawie ochrony Lasu Piwnickiego interweniował prof. Adam Wodziczko. W rezultacie w 1924 r. wojewoda pomorski zabronił wszelkich wyrębów w Lesie Piwnickim na powierzchni 26,02 ha.
Do 1921 r. Las Piwnicki należał do majątku Piwnice, własności rodziny Meisterów. W 1924 r. kompleks leśny włączono do nadleśnictwa Toruń.
25 sierpnia 1956 r. utworzony został rezerwatu przyrody o nazwie „Las Piwnicki” na powierzchni 25,83 ha „w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych lasu sosnowo-dębowego o cechach zespołu naturalnego”. W 1981 r. powiększono powierzchnię chronioną rezerwatu do 37,20 ha.
Wyspa puszczańska
Stare drzewostany grabowo-dębowo-sosnowe stanowią „wyspę puszczańską” wśród rozległych borów sosnowych pradoliny Wisły. Przy południowej granicy rezerwatu płynie Struga Łysomicka. Na terenie rezerwatu występują 2 zespoły fitosocjologiczne – grąd i łęg olchowy.
W grądzie typowym w piętrze górnym, występuje sosna pospolita w wieku 205-225 lat oraz dąb szypułkowy w wieku 245-285 lat, w dolnym piętrze: dąb, grab, sporadycznie klon, jesion, osika, jarzębina w wieku 75-105 lat. W podszycie spotykamy kruszynę, leszczynę, bez czarny, tawlinę, śnieguliczkę oraz podrosty gatunków liściastych. W drzewostanach grądu niskiego w piętrze górnym występuje sosna, pojedynczo dąb oraz miejscami olcha, brzoza, grab, osika, dąb, wiąz w wieku 125 lat. W piętrze dolnym – dąb, grab, miejscami olcha i wiąz w wieku 100-120 lat. W podszycie – kruszyna, leszczyna, bez czarny i grab.
W drzewostanach łęgu olchowego dominuje olcha, grab, pojedynczo wiąz, dąb, osika w wieku 55-155 lat. W podszycie leszczyna, kruszyna, grab, czeremcha zwyczajna, porzeczka i bez czarny.
Od dawna osobliwością Lasu Piwnickiego była wielka ilość dorodnych sosen i dębów z dużym udziałem okazów pomnikowych. Sosna – jak potwierdziły badania naukowe – nie jest pochodzenia naturalnego. Pierwsze nasadzenia wprowadzono pod koniec XVIII w.
Od kilkudziesięciu lat następuje wzmożony proces obumierania najstarszych sosen i w mniejszym stopniu dębów. Sosna osiąga już wiek fizjologiczny. Jest to początek wielkich zmian i procesu sukcesji zespołów grądu.
Na terenie rezerwatu występuje kilkadziesiąt dębów o wymiarach pomnikowych.
Na północ od kompleksu leśnego położona jest miejscowość Piwnice (gm. Łysomice), od której Las Piwnicki wziął swą nazwę. Na otwartej przestrzeni znajduje się Centrum Astronomii UMK z charakterystycznymi wielkimi radioteleskopami.
