Przepis na szczęście? Najważniejsi są najbliżsi!

Ankieterzy spytali Polaków, co jest ważne, by osiągnąć szczęśliwe życie. Na pierwszym miejscu, tak samo jak przed dziesięciu laty, znalazło się udane życie rodzinne. Wskazało na nie 95 procent badanych - o 3 proc. mniej niż 10 lat temu.

Skąd ten fenomen? - Może z potrzeby każdego człowieka, by być kochanym bezwarunkowo - podpowiadają Joanna Dardzińska i Małgorzata Musiał z toruńskiego stowarzyszenia Rodzina Inspiruje. - Rodzina jako miejsce bardzo bliskich i intymnych kontaktów, w których poznajemy drugiego człowieka tak dobrze, jak nikt inny, jest najlepszym miejscem do pokazywania swojej prawdziwej twarzy, bez pozorów, i kochania drugiej osoby taką, jaką ona jest. Wszystko inne - podróże, pasje, praca, kariera, to są fajne aktywności, które zaspokajają nasze potrzeby w mniejszym lub większym stopniu. Nasze doświadczenie pracy z ludźmi i dla ludzi w stowarzyszeniu pokazuje dobitnie, że można się w tym spełniać, ale zawsze pragnie się ostatecznie czegoś więcej. I pewnie dlatego, mimo kosztów i ograniczeń ponoszonych przy okazji posiadania rodziny, wciąż tak mocno kojarzy się ona ze szczęściem.

To tylko teoria? - Życie pokazuje bezlitośnie, że jest to trudny proces - przyznają torunianki. - Coraz częściej rodziny się rozpadają, coraz trudniej znaleźć to, czego się tak szuka. A mimo to rodzina kojarzy się 95 proc. ludzi ze szczęściem - i to jest faktycznie fenomen.

Przeczytaj również: Formuła dobrego samopoczucia, czyli jak być szczęśliwym

Na drugim miejscu w sondażu znaleźli się życzliwi przyjaciele - ich ważność podkreślało 93 proc. Polaków. Równie istotne dla osiągnięcia szczęścia okazało się czyste sumienie i szacunek innych ludzi.

Wysoko na liście jest też wielka miłość, ciekawa praca i zapewniony spokojny byt. Najmniej wagi przywiązujemy do tego, by rządzić innymi. Posiadanie władzy ceni tylko 18 proc. badanych - ale to i tak niemal dwa razy tyle, co dekadę temu.

Coraz mniej obchodzi nas również dobre wykształcenie. 10 lat temu było ważne dla 86 proc. badanych, dziś - tylko dla 78 proc.

Skąd ta zmiana? Wyższe wykształcenie przestało gwarantować sukces - mówi dr Paweł Załęcki, socjolog z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. - Jeszcze 20 lat temu droga do osiągnięcia uznania społecznego czy dobrej sytuacji finansowej była dość jasno określona. Trzeba było iść na studia, najlepiej prawo lub medycynę. Teraz już nie jest to takie oczywiste: bywa, że i lekarze mają problem ze znalezieniem pracy. Nie da się wskazać palcem dobrej, indywidualnej strategii gwarantującej sukces. Bezrobocie ciągle najmniejsze jest w grupie ludzi z wyższym wykształceniem, ale równocześnie właśnie tam najszybciej rośnie i Polacy to widzą. Z drugiej strony ciągle widzimy wagę strategii grupowych, czyli właśnie wsparcia rodziny: "niezależnie od kryzysu jesteśmy razem, będziemy sobie pomagać, jakoś to będzie".

Udana rodzina, życzliwi przyjaciele, ludzki szacunek, wielka miłość i ciekawa praca naraz - czy to jest w ogóle do zrobienia? - A dlaczego nie? - pyta Michał Dróżdż, trener rozwoju osobistego z organizacji Eddu, która kilka miesięcy temu przeprowadziła w naszym województwie kursy dotyczące osiągania szczęścia. - Problem wielu ludzi polega na tym, że z góry zakładają, iż szczęście znajdą, gdy zdarzy się coś zewnętrznego. Gdy znajdą męża, żonę, pracę, będą mieli dzieci, wygrają w totka. A przecież można podjąć decyzję, że szczęście da mi to, co już mam. Na przykład: ja sam. Dlaczego na początek nie zacząć od polubienia samego siebie?

Jak to zrobić? - Skutecznie - odpowiada trener. - To proste, wystarczy się na to zdecydować. Bo przecież sami nadajemy znaczenie temu, co wydarza się w naszym życiu. Szczęście jest czymś bardzo subiektywnym - tyle jego definicji, ilu pytających. Jakieś 99 procent ludzi chce być szczęśliwymi. Ale tylko 50 procent dąży aktywnie do szczęścia, a tylko 2 procent uważa, że je znalazło.