Przez życie idzie po moście. Marzenia spełnia w górach [zdjęcia]

Na wyprawę na najwyższy szczyt Afryki (5895 m n.p.m) pojechał w roku 2014, zaraz po ukończeniu mostu przez Wisłę w Toruniu, gdzie wraz z dwoma kolegami nadzorował budowę obiektów mostowych.

Zaczęło się w technikum

Jego przygoda z mostami, ba - prawdziwa pasja - zaczęła się na przełomie lat 70 i 80. XX wieku w bydgoskim Technikum Kolejowym. Uczył się w klasie Dróg i Mostów.

- Zainteresowały mnie i wręcz zafascynowały zwłaszcza mosty kolejowe - wspomina Krzysztof Dudek. - Tą pierwszą fascynacją, która zresztą trwa do dziś, był przerzucony przez Wisłę na wysokości Bydgoszczy drogowo-kolejowy Most Fordoński, noszący dziś imię Rudolfa Modrzejewskiego. Gdy powstawał w roku 1893, czyli w czasach zaborów, był najdłuższą przeprawą w ówczesnych Niemczech liczącą 1325 metrów. Projektantem był profesor Georg Christoph Mehrtens, rządowy radca budowany.

Krzysztof Dudek dodaje, że obecnie most jest krótszy - to 1005 metrów - bowiem po zniszczeniach wojennych przyjęto taki właśnie zakres odbudowy. Od roku 2008 nosi imię Rudolfa Modrzejewskiego, syna słynnej polskiej aktorki pochodzącej z Krakowa Heleny Modrzejewskiej, budowniczego ok. 50 mostów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

W wojsku i cywilu

Po ukończeniu Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu uzyskał tytuł inżyniera budowy dróg i mostów kolejowych. Był rok 1986.

Pracę zawodową rozpoczął w 8. pułku mostów drogowych i kolejowych w Grudziądzu, gdzie szkolił żołnierzy m.in. z budowy tymczasowych obiektów mostowych.

W roku 1993 na Politechnice Wrocławskiej ukończył studium podyplomowe „Utrzymanie mostów”, a potem kolejne na tejże uczelni - „Diagnostyka mostów”. Pracował w różnych przedsiębiorstwach pełniąc funkcje nadzorcze, a także w Wydziale Komunikacji i Infrastruktury Urzędu Wojewódzkiego w Bydgoszczy oraz w Kujawsko-Pomorskim Wojewódzkim Inspektoracie Nadzoru Budowlanego. Długo by wymieniać jego kolejne wyzwania zawodowe i osiągnięcia...

Z biegiem rzek

Ale poza tą pracą postanowił opracować monografię mostów województwa kujawsko-pomorskiego - „Mosty z biegiem rzek”.
Pomysł padł w roku 2006 w Minikowie podczas spotkania członków Oddziału Pomorsko-Kujawskiego Związku Mostowców Rzeczypospolitej. Kilka lat temu ukazała się pierwsza publikacja poświęcona mostom przez Brdę i Kanał Bydgoski. Jak zaznacza Krzysztof Dudek, jest to wspólny wysiłek bardzo wielu życzliwych temu projektowi osób, instytucji i firm. Ale książka powstała pod jego redakcją.

Docelowo ma być 6 tomów poświęconych mostom województwa kujawsko-pomorskiego. Niewątpliwie bardzo ważny będzie ten dotyczący przepraw wiślanych, bo przecież największa rzeka jest nie tylko osią hydrograficzną Polski, ale też naszego regionu. Nie zaniedbane zostaną inne największe rzeki regionu: Noteć, Drwęca, Wda.

W każdej monografii są lub będą informacje o istniejących mostach (stanie obecnym), są ich zdjęcia (także archiwalne), schematyczne rysunki techniczne, jest opisana historia przepraw (w tym informacje o budowniczych), mapki dojazdów.

- Czasem korzystam z materiałów archiwalnych pochodzących jeszcze z czasów zaborów Rzeczypospolitej. W naszym regionie były to tereny królestwa Prus, potem cesarstwa Niemiec i carskiej Rosji - przypomina nasz bohater. - Czasem materiały pochodzące już z wolnej Polski, z okresu międzywojennego. W niemieckich opracowaniach znajdują się często dokładne projekty i kosztorysy. Ciekawe są historie budowniczych...

Inżynier wspomina tu dawną, bo z powstania listopadowego, historię budowy mostu łyżwowego na Wiśle we Włocławku. Budowniczym był ppłk August Szulc, który po upadku powstania wyemigrował do Francji i tam poznał Ferdinanda de Lessepsa, dyplomatę i przedsiębiorcę, który w roku 1854 uzyskał od wicekróla Egiptu Muhammada Saida Paszy zgodę budowę Kanału Sueskiego. Lesseps rozpoczął też później budowę Kanału Panamskiego.

Szulc również pojechał do Egiptu i jak wielu Polaków wstąpił do tamtejszej armii. Prowadził poszukiwania geologiczne, sporządzał mapy, a uwieńczeniem jego kariery była funkcja szefa wojsk inżynieryjnych.

Jego Kilimandżaro

- Na najwyższy szczyt Afryki wybrałem się w roku 2014, zaraz po zakończeniu budowy mostu przez Wisłę w Toruniu - kontynuuje pan Krzysztof. Przyznaje, że budowa tego mostu, a jego zadaniem był nadzór nad trzypoziomowym węzłem drogowym na placu Daszyńskiego, była niewątpliwie najpoważniejszym zadaniem inwestycyjnym w jego pracy zawodowej.

- Dużo czytałem o tej górze. Po górach chodzę od młodych lat. To także moje wielkie hobby. Dołączyłem do 10- osobowej wyprawy zorganizowanej przez firmę Adventure24.pl pod przewodnictwem znanego wspinacza Tomasza Kobielskiego, zdobywcy „Korony Ziemi”, czyli najwyższych szczytów na wszystkich kontynentach.

Tomasz Kobielski powiedział uczestnikom wyprawy, że powrotna droga prowadzi tylko przez szczyt, więc nie było żadnej alternatywy - trzeba było iść.

- Oczywiście największym wyzwaniem było niskie ciśnienie, które zaczyna się odczuwać już na wysokości 3 tysięcy metrów. Ale wszyscy sobie poradzili, także kobiety, które stanowiły połowę ekipy. To był znaczący wyczyn w moim życiu - stwierdza wspinacz.

W ubiegłym roku zdobył najwyższy szczyt Tatr i całych Karpat - Gerlach (2655 m n.p.m.). Zrobił to w trudnej wspinaczce linowej pod przewodnictwem Jana Gąsienicy - Roja. Teraz zastanawia się na wyborem kolejnego celu - kaukaskiego Elbrusa (5642 m) lub alpejskiego Mont Blanc (4808 m). Te szczyty zawierają już elementy wspinaczki lodowej.

- Warto realizować się zawodowo, jednocześnie nie zapominając o spełnianiu marzeń - kończy mostowiec i wspinacz.