Korba rozruchowa - "Nie lubię poniedziałku"
Sławomir Szeliga: - Naszym pomysłem na Majówkę 2022 była wędrówka śladami filmowego planu polskiej komedii "Nie lubię poniedziałku".
Pomysł na film miał być jakby książką telefoniczną, ze względu na mnogość postaci i epizodów. Reżyser Tadeusz Chmielewski opowiadał, że "powstał stwór z niczego, czyli z pustej głowy, wielu nieprzespanych nocy i strachu o końcowy rezultat".
Na planie filmowym o godz. 2.17 Bohdan Łazuka opuścił restaurację "Sofia" przy Alejach Jerozolimskich i wyruszył w stronę centrum wędrując po torach tramwajowych przy pomocy korby rozruchowej. Podobno rekwizyt znajduje się do tej pory w domowym archiwum aktora.
Przed podróżą nie miałem wątpliwości, że wisienką na torcie naszej kolejnej wyprawy musi być moja wędrówka po śladach tej postaci. Dzięki życzliwości zaprzyjaźnionego właściciela warsztatu samochodowego zdobyłem korbę rozruchową, która wyruszyła w drogę między walizkami w bagażniku naszego auta.
W trosce o bezpieczeństwo wykonałem kilka kroków wzdłuż torów tramwajowych na skrzyżowaniu ulicy Marcina Kasprzaka ze Skierniewicką, gdzie aktor spotkał zwrotniczego, wychodzącego z budki sterowniczej, czyli tzw. gołębnika. Warto było!
Granat - "Sami swoi"
Sławomir Szeliga: - W Lubomierzu znajduje się muzeum Kargula i Pawlaka. Po obejrzeniu filmu i zwiedzeniu ekspozycji udaliśmy się do sklepu z pamiątkami.
Kacper wybrał replikę jednego z granatów, w które Leonia Pawlak wyposażyła syna Kaźmierza przed wyjazdem na rozprawę o kota. Uzasadnił swój wybór poprawą naszego bezpieczeństwa.
Ówczesny jedenastolatek wychodząc z muzeum dodał: "Wiesz tato, sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie".
Od premiery filmu „Sami swoi” minęło ponad pół wieku, a kultowych cytatów używa kolejne pokolenie!
Zakonnica - "Stawka większa niż życie"
Sławomir Szeliga: - W czerwcu 2021 roku wędrowaliśmy śladami Hansa Klossa po Warszawie. Tym razem Agnieszka wcieliła się w postać, którą zagrała Ewa Wiśniewska w odcinku pt. "Ostatnia szansa".
Jako filmowa Anna wyszła przez furtkę w ogrodzeniu kościoła Najświętszego Zbawiciela próbując "zgubić" tajniaków. Na szczęście nikt jej nie śledził, ale naszej pracy na planie filmowym z uwagą przyglądała się siostra zakonna, która dopiero po zakończeniu nagrania weszła przez furtkę na teren kościelny.
Jej żywe zainteresowanie stawkową sceną, opatrzoną moimi słowami jako narratora, mogło wskazywać na to, że należy również do grona miłośników kultowego serialu.
Tutaj jest twój dom - "U Pana Boga za piecem"
Sławomir Szeliga: - Na mapie drogowej naszej wędrówki śladami podlaskiej trylogii zaznaczyliśmy Wierzchlesie. Tam znajdują się filmowe pola i łąki z drewnianymi płotami. Dla każdego mieszczucha to mało atrakcyjny krajobraz. Zaczyna się zmieniać, gdy oczyma wyobraźni przywołujemy filmowe sceny.
Szczególnie jedna była dla mnie źródłem dużych emocji. Stojąc przy ogrodzeniu, w trakcie nagrywania relacji z podróży, przypomniałem sobie rozmowę księdza Antoniego z synem organisty i słowa skierowane do niego: "Tutaj jest twój dom, Witek, tutaj jest twój dom". I oczy się trochę spociły; i serce biło jakby mocniej…
