Teatr ma łączyć, a nie dzielić

Projekt Teatr Plus Minus jest kontynuacją realizowanego w roku 2010 projektu Teatr PLUS oraz w ubiegłym - Teatr PLUS 2.0. Uczestnikami szkolenia mogą być instruktorzy teatralni, pedagodzy, psycholodzy, pracownicy socjalni, terapeuci oraz studenci, którzy podejmują pracę w różnego rodzaju ośrodkach terapeutycznych i ośrodkach kultury. Projekt polegał na tym, że chcieliśmy pomóc pedagogom, instruktorom i terapeutom w ich codziennej pracy z ludźmi niepełnosprawnymi lub w różny sposób potrzebującymi wsparcia (np. dzieci z rodzin patologicznych, niepełnosprawni czy osoby przebywające w zakładach karnych czy poprawczych). Chodziło o to, żeby wzbogacić warsztat tych osób, które na co dzień pracują i już tworzą różne rzeczy artystyczne albo chcą wykorzystać teatr w terapii. Uczestnicy naszych warsztatów jadą do swoich grup i przenoszą to, czego się nauczyli na swój grunt. Poprzednie edycje obfitowały w wielu interesujących gości.

Podczas pierwszego projektu odbył się zajęcia prowadziła m.in. Inka Dowlasz, która jest psychologiem, a równocześnie reżyserem teatralnym i autorem sztuk i - jak sama mówi - wychowuje przez teatr. Był również Krzysztof Papis, aktor, który prowadzi zajęcia teatralne w więzieniu, założyciel teatru "Po drodze" w Kłocku oraz Zbyszek Biegajło, który prowadzi grupę teatralną osób upośledzonych umysłowo "Biuro Rzeczy Osobistych" w Gdyni. Kolejny gość to Justyna Sobczyk, teatrolog i pedagog teatru, który prowadzi teatr osób zespołem Downa. Wszyscy goście to prawdziwi ludzie renesansu, którzy są bardzo wszechstronni, interesujący się wieloma rzeczami. Nasz projekt cieszył się dużym powodzeniem, więc z przyjemnością będziemy go kontynuować.

Tegoroczna edycja obejmuje dziesięć warsztatów z różnych dziedzin szeroko rozumianej arteterapii oraz animacji kultury. Zgodnie z nazwą szczególny nacisk położony będzie na działania okołoteatralne, w tym drama- i teatroterapię, ale zajęcia w ramach cyklu poprowadzą również wybitni specjaliści w dziedzinie śpiewu, muzyki oraz interdyscyplinarnych działań artystycznych. Pojawi się Jana Pilátová z Akademii Teatralnej w Pradze, która współpracuje z niepełnosprawnymi i uchodźcami, dzięki czemu mogą oni poczuć się równi na scenie. Pojawi się znów Inka Dowlasz… Mieliśmy już pierwsze zajęcia: interpretowaliśmy i analizowaliśmy tekst Inki Dowlasz i było to pewnego rodzaju wprowadzenie do idei terapii przez teatr. A dzięki jej spektaklowi "Elizabeth Watson. Cichociemna" w wykonaniu Teresy Stępień-Nowickiej mieliśmy okazję się przekonać, jak Inka Dowlasz konstruuje spektakl, aby pełnił rolę wychowawczą. Po jej sztukach człowiek wychodzi z teatru lepszy i bogatszy. Inka robi wszystko tak, aby widz mógł dzięki jej spektaklom znaleźć rozwiązanie własnych problemów.

W tym roku obchodzimy Europejski Rok Aktywności Osób Starszych i Solidarności Pokoleń, dlatego pokażemy sposoby pracy z seniorami i zaprezentujemy naszą grupę seniorów, która się sprawdza i spełnia w "Teatrzyku Niebylejakim". Zaprosiliśmy też Dorotę Niedźwiecką, która prowadzi zajęcia teatralne w toruńskim Ośrodku Terapii Odwykowej Uzależnień, w które włączają się osoby niepełnosprawne z Warsztatów Terapii zajęciowej "Arkadia". Czasami dla osób z ośrodka jest to pierwszy kontakt zarówno z niepełnosprawnymi, jak i z teatrem. Przełamują w ten sposób swoje wyobrażenia o teatrze i niepełnosprawnych. Mówią, że myśleli, że to oni będą zajmować niepełnosprawnymi, a to właśnie niepełnosprawni (od wielu lat tworzący teatr) otaczają ich opieką i wprowadzają w świat teatru. Bo teatr łączy, a nie dzieli.