Turyści z regionu na Szlaku Kopernika przez Warmię. Od Lubawy przez Olsztyn po Frombork i Tolkmicko

- To była 42. Wyprawa Krajoznawcza, tym razem właśnie po Szlaku Kopernikowskim i w ramach obchodów Roku Mikołaja Kopernika. Udała się znakomicie. Wszyscy byli zadowoleni – zapewnia bydgoski przewodnik Tadeusz Frymark, organizator wyprawy.

Wycieczka miała charakter autokarowy, z noclegiem w Hotelu Góreckim w Lidzbarku Warmińskim.

Program był bardzo bogaty. Uczestnicy zwiedzili najpierw najbliższą północno-wschodniej granicy województwa kujawsko- pomorskiego Lubawę, która w czasach krzyżackich, a także po wojnie trzynastoletniej i II pokoju toruńskim (1466 r.), gdy tereny te inkorporowano do królestwa polskiego jako Prusy Królewskie, zwała się Löbau in Westpreußen. Nic dziwnego, skoro całe Prusy Królewskie (Königlich-Preußen) zachowały język niemiecki jako dominujący i urzędowy urzędowy.

Sama Warmia miała szczególny, wydzielony status jako biskupstwo warmińskie, forma księstwa kościelnego. Biskup warmiński (tym najsłynniejszym był Łukasz Watzenrode, wuj Mikołaja Kopernika) miał rangę księcia i jako taki zasiadał w radzie królewskiej (dopiero za Jana Olbrachta  w roku 1494, bowiem Kazimierz Jagiellończyk do końca życia nie uznawał jego wyboru).

Wróćmy jednak do samego programu wycieczki. W Lubawie turyści mieli okazję zobaczyć restaurowany zamek biskupi, gotycki kościół św. Anny, pokaźne fragmenty fortyfikacji miejskich z dwiema basztami oraz późnorenesansowy kościół św. Jana Chrzciciela.

W Olsztynie (niem. Allenstein) nad Łyną, dzisiejszej stolicy województwa warmińsko – mazurskiego, oglądali pomnik i ławeczkę Kopernika, zamek kapitulny z muzeum, ogromną gotycką katedrę św. Jakuba Apostoła, stary ratusz, Wysoką Bramę, fragmenty murów miejskich.

W Dobrym Mieście (Guttstadt) nad Łyną podziwiali fragmenty murów miejskich, Basztę Bocianią, gotycką kolegiatę Najświętszego Zbawiciela i Wszystkich Świętych.

Lidzbark Warmiński (Heilsberg) nad Łyną i jej dopływem Symsarną, od roku 1350 aż do XIX wieku stolica Warmii, może pochwalić się potężnym gotyckim zamkiem biskupim, Wysoką Bramą stanowiącą element murów obronnych, kościołem kolegiackim św. Piotra i Pawła z klasztorem.

W Pieniężnie (Mehlsack) nad rzeką Wałszą zachowały się ruiny zamku biskupiego, pozostałości gotyckiego ratusza (w odbudowie), gotycki kościół św. Apostołów Piotra i Pawła), wieża kościoła poewangelickiego.

Braniewo (Braunsberg) nad Pasłęką. Tu ogromne wrażenie robi gotycka bazylika pw. św. Katarzyny, Wieża Bramna, jedyny ocalały fragment dawnego zamku biskupiego, Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego oraz budynek z początku XX wieku Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny.

Położony nad Zalewem Wiślanym Frombork (Frauenburg) słynie ze Wzgórza Katedralnego z gotycką archikatedrą Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Andrzeja Apostoła. Turyści zwiedzali też gotycki szpital św. Ducha, Wieżę Wodną, dawny kościół św. Mikołaja, oglądali pomnik Kopernika.

Niewielkie Tolkmicko (Tolkemit) to także miasteczko nad Zalewem Wiślanym. Z najstarszych zabytków zachowały się tu fragmenty murów obronnych z basztą oraz gotycki kościół św. Jakuba Apostoła.

Elbląg (Elbing) położony jest w pobliżu ujścia rzeki Elbląg do Zalewu Wiślanego. Tu także zaczyna się słynący z pochylni Kanał Elbląski (Elbląsko - Ostródzki). Elbląg jest najniżej położonym miastem w Polsce. Góruje nad nim gotycka katedra św. Mikołaja, a spośród innych zabytków trzeba wymienić zachowaną część zamku krzyżackiego, Bramę Targową oraz kilka gotyckich kościołów.

W roku 1972 rozpoczęto odbudowę Starego Miasta zniszczonego pod koniec II wojny światowej na skutek zmasowanego ostrzału pozycji niemieckich przez wojska radzieckie. Jednak na oryginalnych średniowiecznych działkach wzniesiono nowoczesne domy w jakimś stopniu naśladujące stare kamienice. Trudno to nazwać kunsztem architektonicznym, ale pewien klimat dawnych czasów udało się tym sposobem przywrócić.