W pandemii lawinowo rośnie liczba bankructw. Kto może, nie może i jak ogłosić upadłość konsumencką w 2021 roku? [zasady, wniosek, koszty]

Czerwiec był następnym, trzynastym z kolei, miesiącem, w którym liczba ogłoszonych upadłości konsumentów przekraczała w Polsce granicę tysiąca.

Jak ogłosić upadłość konsumencką w 2021 roku?

Jak wynika z danych gromadzonych przez Centralny Ośrodek Informacji Gospodarczej, w zakończonym miesiącu w „Monitorze Sądowym i Gospodarczym”, opublikowano 1441 ogłoszeń o bankructwie osoby fizycznej - poinformował portal Bankier.pl, dodając, że to - w porównaniu z tym samym okresem w 2020 roku - wzrost o 126 proc.!

Jak wygląda sytuacja na Kujawach i Pomorzu? W 2021 roku (dane Biura Informacji Kredytowej tylko do maja br.) liczba upadłości to 509 z kwotą zaległości - dokładnie - 44 384 331 zł. Dodajmy przy okazji, że w całym 2020 r. upadłości było u nas 1055 (zaległości: 95 267 790 zł), a w 2019 - 700 (długi: 50 467 461 zł).

Niektórzy mieszkańcy naszego regionu mają problemy finansowe, ich kłopoty na pewno narosły w czasie pandemii. Przypomnijmy jednak, że w marcu ub.r. weszła w życie nowelizacja prawa upadłościowego.

Wniosek o upadłość konsumencką

Aby ogłosić upadłość konsumencką należy złożyć wniosek do sądu oraz wnieść opłatę w wysokości 30 złotych. Należy w tym celu wpisać w odpowiednie rubryki między innymi następujące informacje:

• wykaz majątku z szacunkową wyceną – należy tu wpisać informacje na temat posiadanych nieruchomości oraz ruchomości,
• informację na temat posiadanych środków pieniężnych w gotówce oraz tych zgromadzonych na kontach bankowych i lokatach,
• listę wierzycieli wraz z informacjami na temat posiadanych wobec nich długów,
• dowody potwierdzające istnienie długów i niewypłacalność np. wypowiedzenia umów kredytów, zaświadczenie o zarobkach,
• dokumenty potwierdzające brak dochodów.

Do wniosku należy dołączyć wszystkie wymienione w nim dokumenty, w szczególności te potwierdzające zadłużenie oraz trudną sytuację finansową.

Upadłość konsumencka to sądowe postępowanie przeznaczone dla tych, którzy stali się niewypłacalni, czyli nie mają m.in. na spłatę kredytów i zaciągniętych pożyczek. Nie ma przy tym znaczenia, o jak duże zobowiązania chodzi, ani przez jaki czas dłużnik zwlekał z ich uregulowaniem. Efektem ogłoszenia upadłości konsumenckiej jest przede wszystkim oddłużenie niewypłacalnego konsumenta, czyli umorzenie całości lub części jego długów bądź ich spłata, przy czym tylko w tych dwóch ostatnich sytuacjach można mówić o zaspokojeniu interesu wierzyciela.

Kto nie może ogłosić upadłości konsumenckiej?

Całkowite umorzenie długu jest możliwe tylko w przypadku, gdy sąd lub tymczasowy nadzorca sądowy udowodnią, że dłużnik nie posiada majątku, a także, że jest „trwale niezdolny do spłaty zobowiązań”. Chodzi na przykład o sytuacje, w których bankrut jest „trwale niezdolny do jakiejkolwiek pracy zarobkowej”.

W większości przypadków zatem upadłość konsumencka nie będzie jednoznaczna z tym, że zadłużenie „automatycznie zniknie”. Sąd może również ustalić, że niezdolność do spłaty nie ma u dłużnika charakteru permanentnego i podjąć decyzję o warunkowym umorzeniu zobowiązań - wtedy dłużnik pozostaje w pięcioletnim okresie „zawieszenia”, podczas które-go może zostać złożony wniosek o ustalenie planu spłaty, a w konsekwencji obowiązek uregulowania, chociażby częściowego, zobowiązań upadłego. Podczas tego okresu, upadły musi np. składać sądowi coroczne sprawozdania dotyczące swojej sytuacji finansowej.

Jednak nie wszystkie zobowiązania dłużników będą mogły zostać umorzone. Co z tej puli wypada? Na przykład alimenty, naprawienie szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia, czy też renty odszkodowawcze.

Jest jeszcze jedna ważna sprawa: dłużnik nie może zostać skazany na bezdomność. Jego majątek zostanie zlicytowany, ale z pieniędzy ze sprzedaży mieszkania czy domu ma otrzymać równowartość przeciętnego czynszu za okres od roku do dwóch lat.