W powiecie wąbrzeskim znają sposoby na długowieczność. Medale dla stulatek. Zdjęcia

Smaki Kujaw i Pomorza - Sezon 4 odcinek 20

- Najstarsi mieszkańcy naszego województwa są dla nas skarbnicą doświadczeń, dobrych rad i wspomnień historii naszego regionu. Wszystkim seniorom przesyłam serdeczne życzenia dobrego zdrowia, pogody ducha oraz wszelkiej pomyślności – mówi marszałek Piotr Całbecki.

Janina Sluszarczyk przyszła na świat 16 listopada 1922 roku w Czernikowie Opatowskim (obecnie województwo świętokrzyskie). Miała troje braci i siostrę. W wieku 13 lat straciła matkę, a kilka lat później rozpoczęła się wojna. Mając 24 lata pracowała jako pomoc w szpitalnej kuchni. W 1946 wyjechała do Łopatek (powiat wąbrzeski). Na czas poszukiwania pracy zamieszkała tam u kuzynostwa. Jeden z okolicznych gospodarzy Jerzy Ślusarczyk poszukiwał pomocy w opiece nad chorą żoną i trójką dzieci – wówczas 16-letnią Haliną, 13-letnim Zbyszkiem i 3-letnią Bernardą. Żona gospodarza przegrała walkę z chorobą, a pani Janina wciąż zajmowała się pociechami. Praca przerodziła się w głębsze uczucie i 2 kwietnia 1952 roku odbył się ślub Janiny i Józefa Ślusarczyków. Poza wspólnym prowadzeniem gospodarstwa pan Józef zajmował się szewstwem. Para, poza dziećmi z pierwszego małżeństwa, miała troje dzieci: Leokadię, Annę i Jarosława, który zmarł krótko po narodzeniu. Pani Janina należała do lokalnego koła gospodyń wiejskich, uczestniczyła w kursach kulinarnych i krawieckich. Szyła ubranka dla wnucząt. Doczekała się dwojga wnucząt, dwóch wnuczek i prawnuczki. Po śmierci męża w 1972 roku samodzielnie prowadziła gospodarstwo. Pomagali w tym sąsiedzi, bliscy i kółka rolnicze. Mając 63 lata przeszła na emeryturę, a rolę przejęła najstarsza córka - Leokadia. Do dziś mieszkają razem w Łopatkach.

Stefania Urszula Zyznowska, córka Zofii i Władysława Grabowskich, urodziła się 13 listopada 1922 roku w Wąbrzeźnie. Uczęszczała do Szkoły Podstawowej nr 2 oraz Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego, w którym ukończyła naukę w czerwcu 1939 roku.
Gdy rozpoczęła się II wojna św. pracowała w sklepie rodziców i jako pomoc krawiecka. W 1941 roku przebywała w obozie przesiedleńczym w Toruniu tzw. Szmalcówce. Pracowała też przymusowo u Niemców w Trzebiatowie (województwo zachodniopomorskie), a od maja 1942 roku przebywała w Grudziądzu, gdzie spędziła sześciotygodniowe oblężenie miasta. Pracowała tam w księgarni Arnolda Kriedte od sierpnia 1942 roku do 11 stycznia 1945. Po zakończeniu wojny wróciła do Wąbrzeźna. Podjęła pracę jako księgowa w wielu firmach - m.in. 12 lat w wąbrzeskich Zakładach Graficznych. W 1947 roku stanęła na ślubnym kobiercu z Franciszkiem Zyznowskim. Doczekała się dwóch córek, dwóch wnuczek i wnuka, a także trzech prawnuczek i prawnuka. Mieszka w domu w Wąbrzeźnie, w którym przyszła na świat.

Rodziny mieszkańców regionu, którzy jeszcze w 2022 i w 2023 roku kończą sto lat, a także starszych, mogą kontaktować się pod nr tel. 56 62 18 344 i adresem e-mail: [email protected].