Gospodarstwo sadownicze w Zdunach pod Świedziebnią, to firma uznana od lat. Prowadzą je rodzinnie Wojciech i Piotr Grochowalscy. Sporo hektarów, drzew jabłoni, sporo dobrych transakcji, także zagranicznych. Tak najkrócej można scharakteryzować rodzinną firmę.
Nadszedł czas na przycinanie gałązek, ale trzeba też zadbać o interes - przygotowanie z chłodni jabłek do wysyłki. W takiej sytuacji zabiera się wszystkich z sadu i jest pełna mobilizacja w halach magazynowych.
- Niestety, moje obserwacje z sadu nie są zbyt optymistyczne - mówi Piotr Grochowalski. - Wczoraj wstałem z rana, było ponad dwadzieścia stopni na minusie. W południe robi się ciepło, nawet dwa stopnie na plusie, nocą znów spadek. Powoduje to przemarzanie nowych pędów, rwących się do życia. Jest tak już od jakiegoś czasu. Niedobrze to wróży tegorocznym plonom. Cóż, taka natura.
Kolejnym powodem niepokoju są niepokoju są nieproszeni goście. Mimo, że sadu w Zdunach są ogrodzone dla saren nie stanowi to żadnego problemu. Mimo, że pracownicy sadu wysypują przed ogrodzeniem karmę - kukurydza, zielonka znikają momentalnie - sarny wolą przeskoczyć płot i dobrać się do młodych gałązek. Spustoszenie jest wielkie, bo przecież drzewa nie są zbyt wysokie, sarny wyciągną szyje i mają wszystko, jak na talerzu.
Czynić będą tak długo, dopóki śnieg leży i ziemia zmarznięta. Nawet nocne straże nie pomogą, bo iluż ludzi można ustawić wokół ogrodzenia wielkich sadów.
W sadzie mróz i sarny buszują
Tekst i fot. Bogumił Drogorób
Piotr Grochowalski jest bardzo sceptyczny, gdy chodzi i tegoroczne plony. Pogoda dla sadu, drzewek, nie jest pomyślna. W południe bywa dodatnia temperatura, nocą spada gwałtownie. A pędy już rwą się do życia.
Sadownicy martwią się. W zaśnieżonych sadach mróz, na dodatek sarny szukają tam pożywienia.
