Włocławianie z nostalgią traktują fajansowe wyroby

Kolekcja fajansu włocławskiego w zbiorach Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej liczy 14 tysięcy egzemplarzy, wyprodukowanych w latach 1981-1991. Są to zbiory bardzo różnorodne, począwszy od historycznych już, zabytkowych egzemplarzy, poprzez fajans ludowy, z tradycyjnymi dekoracjami kwiatowymi, wśród których królowała kobaltowa róża aż do niedocenianego do tej pory fajansu fantastycznego, który powstawał w latach 1953-1965.

Pod względem artystycznym okres ten był jednym z najciekawszych rozdziałów w polskim wzornictwie przemysłowym i jednym z najciekawszych w historii włocławskich fabryk fajansu. Wyroby pochodzące z tego czasu wpisują się mocno w krajobraz kulturowy okresu polskiej "odwilży", który zaznaczył się niespotykanym dążeniem do umasawiania nowoczesnych form artystycznych.

W tym czasie we Włocławku produkowano fajanse o nowoczesnej ekspresyjnej stylistyce, wykańczane abstrakcyjnymi, wielobarwnymi dekoracjami. Wyroby z tamtych lat określa się potocznie mianem "picassów". Były one dziełem artystów pracujących we włocławskim Ośrodku Wzorcującym: Jana Sowińskiego, Elżbiety Piwek-Białoborskiej i Wita Płażewskiego. To dzięki ich inwencji twórczej fajanse włocławskie podbijały rynki zagraniczne. Dziś fajansowe tradycje kontynuuje Fabryka Fajansu Ewy Szanowskiej.