Wojciechowski i Lisek bez medalu. Kobiety wzięły sprawy w swoje ręce [zdjęcia]

Polska zajęła drugie miejsce z identyczną liczbą medali, co dwa lata temu (12), ale ma siedem medali złotych (dwa lata temu sześć), cztery srebrne (dwa lata temu pięć) i jeden brązowy (tak samo jak w Amsterdamie). W ostatniej chwili Polskę przeskoczyli Brytyjczycy (7-5-6). To jest jednak nieistotne. To kolejny wielki sukces polskiej lekkiej atletyki.

Wytężona praca od ponad 10 lat daje skutki. Polacy są czempionem z Europie, bijąc o wiele bogatsze kraje. Jakże fajnie jest, gdy czołowymi zawodnikami są bydgoszczanie - Iga Baumgart-Witan, Marcin Lewandowski i Paweł Wojciechowski.

- Jak się okazuje, im jestem starsza tym lepsza - mówiła ze śmiechem Baumgart-Witan, która przecież ma tylko 29 lat... A na ME w Berlinie dwukrotnie biła rekord życiowy na 400 m i była najlepszą zawodniczką sztafety 4x400 m, która sięgnęła po złoto!

Tak samo Marcin Lewandowski, który miał trudny wybór: czy startować na ulubionym dystansie 800 m, czy na 1500 m. Zdecydował się na 1500 m (zdobył srebro), ale gdyby terminarz zawodów był skonstruowany inaczej, w takiej formie mógłby sięgnąć po dwa medale.

- Lubię wyzwania. Na 800 m siegnąłem już prawie wszystko, a na 1500 metrów jeszcze nie - mówił 31-letni zawodnik, dla którego po ME w Berlinie rozpoczęła się druga historia życia, właśnie na 1500 m.

Miejmy nadzieję, że ukończona tak wymarzonym medalem na igrzyskach olimpijskich w Tokio (2020), gdyż tylko tego medalu nie ma.

„Wytężona praca” to dotyczy wielu ludzi w PZLA. Począwszy oczywiście od zawodników, którzy trenują dzień co dzień, władz związku, znakomitych trenerów, organizatorów imprez (jak chociażby Krzysztof Wolsztyński), do których nareszczcie dołączyli byli utytułowani zawodnicy (m.in. Tomasz Majewski), po finansowanie „królowej sportu”, za które odpowiedzialność biorą władze państwa.

I dlatego nasi sportowcy mogą trenować w komfortowych warunkach. Jeśli tak się dzieje, to młodzi ludzie chcą przychodzić to tej dyscypliny sportu nagminnie, gdzie sztandarowym przykładem jest Adrianna Sułek (CWZS Zawisza), która jeszcze chwila i będzie wielką gwiazdą siedmioboju, a jeszcze kilka lat temu uprawiała siatkówkę w SP 31 w Bydgoszczy!

Zaczęło się o mocarzy. Wojciech Nowicki i Paweł Fajdem dwa medale w młocie (złoto i srebro), Michał Haratyk i Konrad Bukowiecki w kuli dwa medale (złoto i srebro), potem Paulina Guba po fantastycznym pchnięciu w ostatniej kolejce złoto w kuli!

Kulminacja nastąpiła w miniony weekend. Srebro Lewandowskiego i trzy złote medale Adama Kszczota, sztafety 4x400 m z Baumgart-Witan i jej koleżanki z sztafety indywidualnie na 400 m - Justyny Święty-Ersetic.

A na deser: złoto Anity Włodarczyk w młocie, która nie miała sobie równych w rzucie młotem (78,94), srebro Sofie Ennaoui na 800 m (4.03,08), a 12. była Angelika Cichocka (4.10,93), brąz Joanny Fiodorow w młocie (74,00). Czwarta była także w młocie Malwina Kopron (72,20).

Na drugim miejscu po Włodarczyk była Francuzka Alexandra Travenier (74,78).

Fascynujący był finał skoku o tyczce. Fascynujący był skok o tyczce, w którym sprawy w swoje ręce wzięli młodzi zawodnicy i to na jakich wysokościach! Szwed Armad Duplantis mający tylko 19 lat skoczył 6,05 m, co jest rekordem świata do lat 20!
Drugi był Rosjanin Timor Morgunow (22 lata), który także skoczył 6 m! Dopiero trzeci był Francuz Renaud Lavillenie (5,95), czwarty był Piotr Lisek (5,90), a piąty Paweł Wojciechowski (5,80). Dawno się nie zadarzyło, żeby wysokośc 5,90 m nie dawała medalu!

Na koniec mistrzostw zostały sztafety 4x100 m. Tylko wśród kobiet były Polki. W składzie Kamila Ciba, Martyna Kotwiła, Anna Kiełbasińska i Ewa Swoboda zajęły szóste miejsce z czasem 43,34.