Z baraku do raju

     Proszą, by w artykule nie padło ich nazwisko, by nawet nie wspomniano, w jakiej miejscowości rzecz się dzieje. Tylko, że w gminie Łabiszyn. To wystarczy. Dosyć już o nich było. Dziewięć lat temu była telewizja, rozpisywały się gazety. Pani Grażyna pokazuje zachowaną na pamiątkę już nieco pożółkłą i poprzedzieraną w kilku miejscach stronę wyciętą z jednej z gazet. - Całą stronę nam poświęcili - opowiada z żalem. Są zdjęcia. Wstrząsające zdarzenia. - To wszystko, co zrobiły dla nas gazety, telewizja. Przez chwilę było głośno. Potem wszyscy zapomnieli.
     Ogromny żal...
     Przez sam środek ich domu przeszła trąba powietrzna. Fakt, że rzadko takie zdarzenia mają miejsce w Polsce. Niektórzy twierdzą, że w Polsce do takich zjawisk w ogóle nie dochodzi. Mąż pani Grażyny nie ma wątpliwości, że to jednak była trąba. Zdmuchnęło im cały dach. Dorobek całego życia przepadł. Ostały się tylko ściany i żal, ogromny żal.
     Od gminy dostali barak, w którym mieszkają do dziś. - To wszystko, co otrzymaliśmy od Polaków - żalą się. Więcej zawdzięczają Holendrom. A właściwie prawie wszystko. Holendrzy przed barakiem by się nie pojawili, gdyby jednak nie Polacy. Częsty kontakt z rodziną miała pracowniczka łabiszyńskiej opieki społecznej. Pewnego dnia przywiozła do nich innego Polaka, który wcześniej miał kontakt z Holendrami. Oboje (nie chcą, by w artykule padły ich nazwiska) nie mieli wątpliwości, że tym ludziom trzeba pomóc. Pracownik społeczny jest pełen podziwu, że dzieci w tej rodzinie uczą się fantastycznie, że mimo tak ciężkich warunków, robią ciągłe postępy.
     Dobrzy ludzie z Holandii
     Dlatego też padło na nich. Gdy Stien z Haaksbergen, miasteczka w Holandii, zobaczyła, w jakich warunkach żyje ta rodzina, nie miała wątpliwości, że trzeba jej pomóc.
     W Holandii założyła specjalną fundację o nazwie "Stichting Hulp Grazyna". Mieszkańcy okazali się bardzo hojni. Wkrótce projekt "Grazyna" (tak mówią o tym Holendrzy) można było zacząć realizować.
     Do Łabiszyna przyjechało 12 Holendrów. Udali się do ratusza z prośbą o jakieś wsparcie. - Gmina ze swoich środków nie może wspierać inwestycji prywatnych kamienic i domów. Postanowiliśmy więc wspomóc ich udostępniając Holendrom miejsca noclegowe w przedszkolu i w ośrodku w Smerzynie - tłumaczy burmistrz Jacek Kaczmarek.
     Rodzina pani Grażyna jest zauroczona holenderską ekipą. - Wzięli urlopy w Holandii i wykorzystują je nie na odpoczynek, ale na to, by nam pomagać. To jest wprost niesamowite - mówi mąż pan Grażyny. Pracują i w deszcz, i w upał. Cała rodzina pani Grażyny pomaga im, jak może. Robota jest już prawie na ukończeniu. Piękny nowy dach, komin, kafelki, zlew, elektryka, hydraulika, szambo. Pani Grażyna płacze. - To są niesamowici ludzie - mówi o Holendrach.
     Jest im ogromnie wdzięczna. Bo o Polakach nie ma najlepszego zdania. Dlatego chciała, by jak najmniej ludzi wiedziało, gdzie i u kogo są Holendrzy, by uniknąć plotek. Nie unikają ich jednak. Bywa, że nieznajomi podjeżdżają samochodami, przypatrują się i odjeżdżają. Już po okolicach krążą plotki, że Holendrzy remontują im dom w zamian za to, że pani Grażyna sprzeda im ziemię. - To absolutna bzdura - twierdzi. Mąż pani Grażyny żartuje, że nawet chętnie by sprzedała tę ziemię na działki Holendrom. - Jakby oni wzięli się do roboty, to w tym miejscu wybudowaliby przepiękne osiedle - mówi i obserwuje z baraku, jak pięknieje w oczach dom, w którym nie spał już od 9 lat.