100 lat Sióstr Służebniczek w Solcu Kujawskim. Jubileusz uczczono wystawą [zdjęcia]

- Pomimo wielu perypetii historycznych, bo przecież wyrzucano nas nie raz, wytrwałyśmy w Solcu. To zaszczyt, że możemy nadal tu być i tu pracować. Cieszę się, że jako Siostry Służebniczki jesteśmy wśród was - mówiła na otwarciu jubileuszowej wystawy w Muzeum Solca im. Księcia Przemysła siostra przełożona Barbara Czaja.

Nie kryła wdzięczności.

- Dziękuję nie tylko za tę wystawę, ale i za to, że jesteśmy tak bardzo wspierane. Czujemy się tu jak w rodzinie – podkreślała.

W domu zakonnym w Solcu Kujawskim jest obecnie osiem sióstr. Do prowadzonego przez nie przedszkola przy ul. Bohaterów Września uczęszcza 84. dzieci. W sumie było ich już ponad 1000. A wszystko zaczęło się w lipcu 1923 r. kiedy to do Solca przyjechały pierwsze trzy siostry ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej.

Zgromadzenie zostało założone w maju 1850 r. przez Edmunda Bojanowskiego. Początkowo działało tylko w zaborze pruskim, ale w kolejnych latach Siostry Służebniczki trafiły ze swoją posługą także do zaboru austriackiego. „W podzielonej granicami zaborami Polsce nie udało się zachować jedności organizacyjnej. Obecnie istnieją cztery odrębne zgromadzenia” - czytamy w dokumentach prezentowanych w muzeum.

Jak dowiadujemy się - solecki dom zakonny należy do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek tzw. Dębickich. Skąd taka nazwa? W 1882. r., na prośbę hr. Karoliny i Karola Raczyńskich, siostry przybyły do Kawęczyna koło Dębicy (dziś to dzielnica Dębicy) i zaczęły prowadzić tam ochronkę dla dzieci. Po latach zgromadzenie stało się samodzielne, z własnym nowicjatem i przełożoną generalną.

- Nie wiadomo dlaczego właśnie siostry z Dębicy trafiły do Solca. To wciąż czeka na wyjaśnienie – mówił na wernisażu Rafał Kubiak, dyrektor muzeum.

Faktem jest, że 100 lat temu Solec był bardzo zgermanizowany. Po powrocie miasteczka do Polski Niemcy zaczęli wyjeżdżać, a ze wszystkich stron przybywali Polacy. Potrzebna była opieka nad dziećmi i chorymi i to zadanie powierzono Siostrom Służebniczkom.

- Były to osoby wykształcone dyplomowane pielęgniarki, odgrywały ważna rolę w soleckiej służbie zdrowia – podkreśla Rafał Kubiak.

Po wybuchu II wojny światowej siostry zmuszono do opuszczenia miasta. Wróciły dopiero w 1947 r. Przydzielono im jednak nie zajmowany wcześnie lokal na ul. 29 Listopada, ale na ul. Toruńskiej, Tu wznowiły działalność, ale w 1949 r. znów je przeniesiono, tym razem do małego lokalu przy ul. 23 Stycznia, gdzie prowadzenie ochronki było niemożliwa.

- W czasach PRL siostry prowadziły więc katechezy przykościelne dla młodszych dzieci, pomagały też przy parafiach. Dopiero w1986 udało im się kupić dom przy ul. Bohaterów Września i zacząć remont - opowiada Rafał Kubiak. Właśnie pod tym adresem, po zmianie ustroju, wznowiła działalność Ochronka.

W muzeum zgromadzono wiele archiwalnych zdjęć i dokumentów m.in. spis sióstr, które posługiwały w Solcu w ciągu minionych 100 lat. Są na niej 94 nazwiska. - Lista nie jest kompletna, będzie uzupełniana – obiecują pracownicy muzeum. Oklaskami powitano na wernisażu Czesława Przybyła, absolwenta ochronki z r. 1935. Jubileuszowa wystawa w Muzeum Solca czynna będzie do lipca. Polecamy!