Bony na szkolenia. Kto może ubiegać się o bony szkoleniowe. Gdzie złożyć wniosek o bon szkoleniowy?

W niektórych powiatowych urzędach pracy skuteczność szkoleń przez nich organizowanych wynosi 100 procent. To oznacza, że wszyscy bezrobotni uczestnicy po zakończeniu tychże kursów znajdują zatrudnienie.

Kursy, czy to grupowe, czy indywidualne, dla bezrobotnych, zarejestrowanych w urzędach pracy, nie stanowią nowości. Od kilku lat natomiast zainteresowani bezrobotni mają możliwość ubiegania się w swoim pośredniaku o bony na szkolenia. Pomoc jest świadczona młodym bezrobotnym w oparciu o zmienione przepisy Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W tym przypadku bezrobotny wychodzi z inicjatywą. Szuka dla siebie odpowiedniego kursu. Odpowiedniego, czyli takiego, które pasuje do jego predyspozycji i zainteresowań. Jeżeli jest to przykładowo kurs zawodowy (a więc taki, którego absolwenci mają zdobyć nowy zawód), bezrobotny musi się upewnić, czy Powiatowy Urząd Pracy na razie nie zamierza zorganizować tego szkolenia. Jeżeli nie zamierza, wówczas bezrobotny może ubiegać się właśnie o bon szkoleniowy. Wtedy urząd pracy ocenia, czy szkolenie, wskazane przez danego bezrobotnego, będzie z dużym prawdopodobieństwem mu przydatne, czy też nie.

Jeżeli odpowiedź będzie twierdząca, to bezrobotny otrzyma wspomniany bon na szkolenie, o ile jednocześnie spełni pozostałe warunki. To znaczy, powiatowy urząd pracy zobowiąże się mu do pokrycia kosztów w części lub w całości (właściwie: kosztów, które zostaną poniesione w związku z uczestnictwem tego bezrobotnego w szkoleniu). Starosta ma prawo przyznać bon szkoleniowy, a nie sam urząd pracy. Tutaj bowiem decyzję wydaje starosta powiatu, w którego imieniu występuje PUP.

Nie każdy bezrobotny ma szansę skorzystać z formy pomocy, jaką jest bon szkoleniowy. O to wsparcie może starać się jedynie:

• bezrobotny, zarejestrowany w urzędzie pracy, który nie ukończył 30. roku życia,
• bezrobotny, co do którego ustalono II profil pomocy (z trzech możliwych). Ten profil został określony, gdy osoba pojawiła się w PUP celem rejestracji. Profil obejmuje osoby bezrobotne, które same sobie raczej nie poradzą w poszukiwaniach pracy, więc PUP musi zaproponować dla nich pomoc (choćby szkolenia), dzięki której zainteresowani szybciej znajdą zatrudnienie, zgodne z kwalifikacjami i umiejętnościami. W uzasadnionych przypadkach o bon szkoleniowy mogą ubiegać się osoby bezrobotne, które mają I profil pomocy, czyli te, które posiadają lepsze wykształcenie, kwalifikacje i jednocześnie wykazują się większą aktywnością w poszukiwaniu zatrudnienia,
• realizuje Indywidualny Plan Działania – IPD jest ustalany przy współpracy z urzędnikiem urzędu pracy (tzn. doradcę klienta) w odniesieniu do konkretnego bezrobotnego, a zatem biorąc pod uwagę jego wykształcenie, kwalifikacje, umiejętności, predyspozycje, doświadczenie zawodowe, wiek, nawet sytuację życiową i materialną. Strony ustalają np., że bezrobotny powinien wziąć udział w szkoleniach zawodowych,
• posiada uprawdopodobnienie podjęcia zatrudnienia po zakończeniu tego kursu, ewentualnie posiada uprawdopodobnienie innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej po zakończeniu tego szkolenia.

Przykład 1: kobieta, lat 21, skończyła liceum ogólnokształcące, obecnie stara się o pracę w sklepie stacjonarnym. Potencjalny pracodawca ją przyjmie, pod warunkiem, że bezrobotna ukończy z wynikiem pozytywnym kurs dla sprzedawców. Potencjalny szef w tym przypadku deklaruje pisemnie, że zatrudni tą bezrobotną, o ile ona zdobędzie odpowiednie kwalifikacje na wspomnianym kursie dla sprzedawców.

Przykład 2: mężczyzna w wieku 27 lat posiada wykształcenie gimnazjalne. Nigdy nie miał stałej pracy, lecz kilka razy pracował na budowie, jako pomocnik. Teraz na takie zatrudnienie ma szansę, ponieważ zakład ogólnobudowlany może go przyjąć, ale młody mężczyzna musi najpierw zdobyć kwalifikacje i umiejętności, potrzebne do pracy na budowie. Kandydat prosi więc swojego potencjalnego szefa o pisemne potwierdzenie, że go zatrudni po ukończonym kursie budowlanym. Tę deklarację, wystawioną przez przyszłego szefa, składa w PUP.

Każdy wniosek o przyznanie bonu szkoleniowego dla bezrobotnego jest rozpatrywany indywidualnie. Starosta ma prawo odmówić sfinansowania szkolenia wybranego przez bezrobotnego w ramach bonu, gdy stwierdzi, iż udział w tym szkoleniu byłby niezgodny z ustaleniami indywidualnego planu działania. Termin ważności bonu (czyli to, do kiedy bezrobotny ma go wykorzystać) tak samo określa starosta.

Bezrobotny może przeznaczyć otrzymany bon szkoleniowy na pokrycie kosztów jednego lub kilku szkoleń, w tym kosztów kwalifikacyjnego kursu zawodowego albo kursu nadającego uprawnienia zawodowe. Ponadto z tej puli pokrywa się koszty niezbędnych badań lekarskich lub psychologicznych albo przejazdy na szkolenia, o ile zajęcia odbywają się daleko od miejsca zamieszkania bezrobotnego.

Pieniądze, przyznane w ramach bonu szkoleniowego, można również przeznaczyć na zakwaterowanie bezrobotnego, o ile szkolenie odbywa się w tak dużej odległości od jego miejsca zamieszkania, że nie sposób codziennie dojeżdżać do ośrodka szkoleniowego i z powrotem.

Bezrobotny uczestniczy w szkoleniu realizowanym w ramach bonu szkoleniowego na podstawie skierowania, a co za tym idzie - dostaje także stypendium.

Kto otrzyma decyzję pozytywną, tym samym dostanie bon szkoleniowy, ten nie otrzyma gotówki w całości do ręki. To znaczy: ośrodek szkoleniowy bądź instytucja szkoleniowa dostaną bezpośrednio przelew na konto. Tak samo będzie w przypadku przychodni, do której bezrobotny zgłosi się w celu przeprowadzenia badań lekarskich czy psychologicznych. Bon szkoleniowy w formie ryczałtu trafi natomiast do ręki bezrobotnego po rozliczeniu dojazdów i zakwaterowania.

Nie ma jednej stałej kwoty bonu szkoleniowego, ta zależy m.in. od liczby godzin danego szkolenia. Bon szkoleniowy jest przyznawany do wysokości 100 procent przeciętnego wynagrodzenia. Pod uwagę bierze się przeciętne wynagrodzenie obowiązujące w dniu przyznania bonu szkoleniowego. Jeżeli bezrobotny stara się o sfinansowanie droższego kursu, to różnicę będzie musiał pokryć już z własnej kieszeni. W innym wypadku szkolenie nie dojdzie do skutku.

Zainteresowany bezrobotny składa wniosek o bon szkoleniowy w swoim PUP. W formularzu muszą znaleźć się informacje i od wnioskodawcy, i od urzędników, reprezentujących urząd pracy.

Wniosek bezrobotnego do 30. roku życia o przyznanie bonu szkoleniowego - art. 66k ustawy z dnia 20.04.2004 o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, zawiera:

• część pierwsza, wypełniana przez zarejestrowanego bezrobotnego – dane bezrobotnego, w tym jego dane personalne, teleadresowe, wykształcenie, zawód wyuczony lub wykonywany (w tym wykonywany ostatnio),posiadane kwalifikacje, uprawnienia, umiejętności, nazwa szkolenia, które ma zostać sfinansowane w ramach bonu szkoleniowego, uzasadnienie wniosku. Przydatne dla bezrobotnego będzie dołączenie oświadczenia potencjalnego pracodawcy o zatrudnieniu osoby bezrobotnej do 30. roku życia po ukończeniu szkolenia finansowanego w ramach bonu szkoleniowego.
• część druga, wypełniana przez urzędników PUP – informacja, czy bezrobotny realizuje Indywidualny Plan Działania, ocena planowanego szkolenia, czyli czy ono pomoże bezrobotnemu zdobyć kwalifikacje oraz umiejętności koniecznie do znalezienia zatrudnienia, a zatem, czy szkolenie ma potencjał w odniesieniu do tego bezrobotnego.

Uwaga! Złożenie wniosku o bon szkoleniowy nie jest równoznaczne z przyznaniem tego bonu.

Urząd pracy ma 30 dni na rozpatrzenie kompletnego wniosku. W tym czasie dyrektor powiatowego urzędu pracy wysyła odpowiedź na piśmie do bezrobotnego. Informuje o przyznaniu lub nie przyznaniu bonu szkoleniowego.

Osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia, musi zwrócić jego koszty. Tak dzieje się z wyjątkiem sytuacji, gdy powodem przerwania szkolenia było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.