Ciechocinek nie zapomniał o poecie z Tężniopolis

W programie słowno-muzycznym "Poeta osobny" na scenie wystąpili artyści amatorzy recytujący wiersze z tomików Janusza Żernickiego: Klara Drobniewska, Sława Paracka, Wanda Rosińska, Marek Godziemski, Zbigniew Ostrowski i Jerzy Sobierajski. Śpiewała Patrycja Waśkowska, której akompaniował Włodzimierz Słodowicz.
Tło muzyczne opracował Ryszard Czarniecki, ciechocinski muzyk, który wykonał również swoje kompozycje na fortepian.
Wspomnieniami o autorze "Wędrowca w jednym sandale"
podzielili się przyjaciele poety: Stanisław Jasiński i Zygmunt Trześniowski. Obaj podkreślali, że Janusz Żernicki to jeden z najwybitniejszych poetów polskich, którego twórczość jest niedoceniana. Na widowni obecna była rodzina i znajomi poety.
Odbył się też koncert "Jesiennych rytmów czar" , w którym można było podziwiać Artystyczny Zespół Tańca i Piosenki "Świerszcze" wraz z przyjaciółmi. Dzieci i młodzież z Aleksandrowa Kujawskiego i Ciechocinka zaprezentowały swoje wokalne, taneczne i recytatorskie talenty. Towarzyszyli im dorośli. Program, wyreżyserowany przez Włodzimierza Słodowicza, był dedykowany pamięci Janusza Żernickiego, który - jak wspominano - lubił pracę z dziećmi.
Przez kilka lat pracował w miejscowej Szkole Podstawowej nr 1, przygotowywał programy artystyczne, wymyślił "Wiosnę pod Tężniami", pisał teksty piosenek.
- Proponuję, aby uczcić Janusza Żernickiego pamiątkową tablicą umieszczoną na domu przy ul. Narutowicza, w którym się urodził - proponowała publicznie, ze sceny teatru Klara Drobniewska, uczennica Janusza Żernickiego, miejska radna i działaczka Towarzystwa Przyjaciół Ciechocinka. Widownia w Teatrze Letnim przyjęła tę propozycję oklaskami.

Janusz Żernicki (ur. 12 kwietnia 1939 w Ciechocinku. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Jako poeta debiutował 1957 roku na łamach tygodnika "Przegląd Kulturalny“. Pracował w szkole, był nauczycielem w Ciecho-cinku. Związał się z Orientacją Poetycką Hybrydy. jego twórczość poetycka zawarta jest w tomikach: "Szept przez wiatry“ "Landszaft z wędrującym dnem“, "Trzynaście miesięcy“, "Sen bez skrzypiec“, "Kurz, moje życie“, "Menady“, "Wędrowiec w jednym sandale“, "Neuryty“, "Wierność martwemu morzu“. Zajmował się również krytyką literacką. Jego wiersze tłumaczono m.in. na francuski, hiszpański, macedoński, rumuński.