Co robić, żeby młodzież nie unikała lekcji wf-u? Nauczyciele szukają rozwiązania

Mam po 2 lekcje WF-u 2 razy w tygodniu. We wtorki na 2 pierwszych lekcjach i w piątki na 2 pierwszych lekcjach. Próbuje ich unikać. Dlaczego? Jestem dziewczyną i nie jest fajnie chodzić potem cały dzień spocona i brudna. Przynajmniej ja się tak czuję. Nie mam już np, a rodzice nie chcą mi pisac zwolnień. Źle się czuję, ale moją panią to nie obchodzi. Wstawi mi 1...

W dniu 02.04.2012 o 14:38, ewa napisał:

moje dziecko też nie lubi wf, a to dlatego, że zającia są nieatrakcyjne dla 8 letniego dziecka. Zmusza się maluchy do skoków, podskoków, ćwiczeń a one chciałyby skakać, biegać , grać w piłkę. Sport ma być przyjemnością a nie przymusem. Tylko wtedy dzieci polubią takie zajęcia jeśli będą dostosowane do ich potrzeb i atrakcyjne. Nauczyciele często zajmują się sprawniejszymi dziećmi, przygotowując je do zawodów a w tym czasie reszta klasy się nudzi. Albo ta bezsensowna akcja dla klas 1-3 "polubić sport"...dzieci tak bardzo cieszyły się na udział w zawodach a później okazało się, ze nie wszystkie z klasy mogły brać udział. Wybrano najbardziej sprawnych, dużych , silnych uczniów, reszta miała dopingować. Tak się w dzieciach wzbudza niechęć do adktywności, do wf. Akcja polubić sport sprawiła , ze w klasie mojego dziecka większość dzieci stwierdziła,że bez sensu się starac, bez sensu wysilać skoro tylko dlatego, ze jestem maly czy wątły nie wezmę udziału w zawodach.....

Ty imbecylu, skakanie i bieganie to to samo co podskoki i skoki.

do Cass:

zwykle nauczyciele wf to najwięksi lenie w szkole i stosują metodę "mataigrajta"

nie lubia pokazywać ćwiczeń ale za to lubią pokazywać swoje umięśnione ciało

jakby ćwiczyli z młodzieżą całą godzinę, to przykład by szedł z góry i wszyscy by ćwiczyli

Niestety większość nauczycieli wychowania fizycznego się rozleniwiło, a atrakcyjność zajęć nie wynika z braku sprzętu lub miejsca do ćwiczeń.

Denerwuje mnie też sposób oceniania aktywności fizycznej i osiągów dzieci i młodzieży przez nauczycieli, bo jak tu oceniać osiągi (ilość zrobionych pompek, metrów skoków w dal, czy rzut piłka lekarską, bądź palantową), gdy się nie motywuje do działań, uczy technik (raz pokazanie, czy dwa to żadna nauka), dba o rozwój fizyczny podopiecznego.

To tak jakby dać niemowlakowi książkę i kazać czytać na głos.

Czy któryś nauczyciel ważył kiedyś ucznia? Sprawdzał jego BMI. Określał poziom tkanki mięśniowej i tłuszczowej. Tłumaczył normy, określał indywidualne diety (gimnazjaliści już sami potrafią decydować co jedzą, a czego nie). Prowadził dziennik rozwoju ucznia. Określał wady postawy i wprowadzał odpowiednie ćwiczenia.

Przecież tego wszystkiego uczyliście się (nauczyciele w-f-u) na studiach! Nie jesteście ambitni?

Ktoś powie: nie ma czasu. Bzdura! Godzin w-f-u jest sporo i przez wiele lat. Nauczyciele rzadko się rotują, a nawet jeśli to dziecko w najlepszym wypadku chodzi do tej samej szkoły przez 9 lat (i może mieć swój dziennik rozwoju).

Należy wprowadzać ćwiczenia ogólnorozwojowe tzw. obwodowe, gdzie trenuje się każdą partię mięśni. Oczywiście dzieci i młodzież gimnazjalna ćwiczy tylko i wyłącznie z własną masą ciała pod nadzorem i instrukcjami nauczyciela. To przygotuje do dalszych ćwiczeń.

Należy uczyć technik wykonywania ćwiczeń, tłumaczyć jak działają mięśnie, jakie partie za co odpowiadają i jakie w danym momencie działają (przygotuje to w sposób praktyczny dodatkowo do lekcji przyrody i biologii). Pojawiać się na zebraniach rodziców i tłumaczyć jak ważna jest odpowiednia dieta. Myślicie, że rodzice wyśmieją? Może na początku tak ale roczniki się zmieniają, mamy coraz lepiej wykształconych i otwartych na zmiany, podążających za sukcesem, młodych rodziców. Dla dobra dziecka zrobią wszystko o co poprosicie - na pewno większość.

Zapraszać lokalnych sportowców, nawet instruktorów fitnes z pobliskich siłowni (raz w roku czy dwa szkolnym przyjdą). Dlaczego? Bo to dzieci motywuje, widzą wzorce, efekty. Siłownie się zgodzą bo zwęszą szybko interes (15-16 latek już przyjdzie na siłownie).

Dopiero na koniec semestru można oceniać osiągi (utrzymanie wskaźnika BMI, ilości, czasu i technikę ćwiczeń). Co to da? Zdrową, wykształconą młodzież, z predyspozycjami do samorozwoju, wykonywania sportu, nauczonych systematyczności i konsekwencji w działaniach. Piękną i silną młodzież.

Nie dzieci McDonalda.

Tak na marginesie dziecko z lekcji w-fu musi wyjść zmęczone i zadowolone. Dlatego lekcja (gdy są zajęcia siłowe lub kardio) musi być na koniec dnia zajęć szkolnych.

Gimnazjaliści zazwyczaj nie ćwiczą, bo boją się kompromitacji przed grupą, że nie umieją, są słabe, a w szczególności z tego powodu, że wstydzą się własnego ciała dlatego się nie przebierają do zajęć.

Dlatego nauczyciele powinni tłumaczyć różnice anatomiczne, to że są endo-, mezo- i ektomorficy i że to nie ich wina i każda z grup ma swoje zalety i wady. Rodzice winni częściej mówić swoim dzieciom, że są piękne i że się je kocha. To podnosi samoocenę dziecka, a profituje gdy jest starsze.

Propagować zdrowy styl życia!

W dniu 01.09.2015 o 21:46, mama napisał:

Jako mama mam skuteczną metodę na migaanie sie od wf-u..ide do lekarza oczywiscie z dzieckiem a ten udawadnia mu, że symuluje..wstyd jest największą karą :) drugi sposob..ok skoro nie mozesz ćwiczyc..cyli jestes chory to odstawiamy rower, piłkę i basen do czasu az wyzdrowiejesz..przechodzi to jednym dniu, przy założeniu, że komputer to tez sport zakazany w czasie choroby ;)

Ale z tą wizytą u lekarza to chyba przesada...

Szczerze? Wf powinno nie być. Zawsze nauczyciel jest źle dobrany, "lepsi" śmieją się z gorszych. Brak słów po prostu.