Dialogi karmelitanek

     Nie jest to dzieło łatwe w odbiorze dla przeciętnego widza, ponieważ brakuje w nim melodyjnych arii i duetów, tak lubianych przez publiczność, poza tym trwa ponad trzy godziny. Dramaturgicznie opera składa się z szeregu drobnych scen, tworzących rodzaj dramatu muzycznego, podejmującego bardzo głębokie treści.
     Dla kompozytora najważniejsze było w tym utworze pokazanie tekstu, dlatego też w łódzkiej inscenizacji zostało zastosowane nagłośnienie, aby każde słowo dotarło do słuchacza. Libretto powstałe na podstawie dramatu Georgesa Bernanosa opowiada o męczeńskiej śmierci 16 karmelitanek z Compi, która autentycznie miała miejsce w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Relacja o tym wydarzeniu była możliwa dzięki jednej z zakonnic, która uniknęła śmierci. W czasie spektaklu jesteśmy świadkami tragicznych, głęboko przejmujących wydarzeń, prowadzących właśnie do ofiary męczeńskiej śmierci Sióstr w intencji wskrzeszenia zakonu karmelitanek i ocalenia ojczyzny. Grozę sytuacji podkreśla wspaniała muzyka oraz monumentalna scenografia i nowoczesna, surowa reżyseria. Śpiewacy mają tu trudne zadania nie tylko wokalne, ale i aktorskie. Spośród wielu bardzo dobrych wykonawców na plan pierwszy wysunęła się Jolanta Gzella, która wstrząsająco poprowadziła rolę Starej Przeoryszy. Również Anna Cymmerman, jako nadwrażliwa Blanche de la Force, która w momencie wstępowania na szafot odnosi zwycięstwo nad swoją słabością oraz Monika Cichocka jako Matka Maria - pięknymi głosami i wzruszającą grą przyczyniły się do sukcesu przedstawienia. Tego wieczoru pobyt w operze był niezwykle cenny nie tylko dlatego , że poznaliśmy nowe dzieło, którego polska prapremiera odbyła się w 2000 r., ale również dlatego, że zostaliśmy sprowokowani do zastanowienia się nad sprawami, o których nie myślimy na co dzień. A przecież poświęcenie w imię ideałów, wiara w Boga, przemoc, lęk przed śmiercią - to tematy ponadczasowe.