Gdy zaczynamy mieć problemy z pamięcią

Pierwsza zasada brzmi: zwracaj uwagę na szczegóły w każdej sytuacji, w której się znajdujesz. Druga: nie staraj się jednak zapamiętać wszystkich szczegółów, pomiń te, które są nieistotne. - Główna różnica w funkcjonowaniu pamięci młodego i starszego człowieka polega na tym, że ten pierwszy automatycznie zapamiętuje drobiazgi towarzyszące zdarzeniu, w którym uczestniczył, natomiast ten drugi ma z tym poważne trudności. Z upływem lat nasz mózg przestaje zwracać uwagę na szczegóły, a skupia się na istocie danej sytuacji. W rezultacie pamiętamy, że zamknęliśmy drzwi, ale nie wiemy, co zrobiliśmy z kluczem. Pamiętamy, że zaparkowaliśmy samochód, ale zapomnieliśmy, gdzie on stoi. Takich przykładów są setki - mówi Elizabeth Glisky, profesor psychologii z Uniwersytetu Stanowego Arizony (USA), główna autorka badań.

W zdecydowanej większości wypadków kłopoty z pamięcią pojawiające się u ludzi po przekroczeniu 65. roku życia nie są oznaką żadnych poważnych chorób neurologicznych, lecz braku treningu umysłowego i pamięciowego. - Nie każdy człowiek, który wchodzi do pokoju i zapomina, po co tam wszedł, cierpi od razu na chorobę Alzheimera lub inny rodzaj demencji. Tego typu schorzenia polegają na trwałym uszkodzeniu połączeń pomiędzy komórkami w mózgu i z czasem prowadzą do ciężkiego upośledzenia pamięci. Zwykle jednak nasze szare komórki tworzą do późnej starości całkiem sprawną sieć, która jednak jest z czasem coraz rzadziej używana. Wystarczy naoliwić tryby tej maszyny, aby zaczęła ona ponownie sprawnie pracować - mówi uczona.

Oczywiście, nie należy bagatelizować ryzyka choroby Alzheimera, której pierwszym objawem jest zapominanie. Dlatego warto się poddać odpowiednim testom, aby wykluczyć takie niebezpieczeństwo. Kłopoty z pamięcią pojawiają się u większości ludzi, ponieważ wraz z upływem lat w naszych mózgach zaczyna się gromadzić coraz więcej złogów białka. Kłębowiska białkowych płytek i neuronalnych włókienek otaczają zdrowe komórki nerwowe, osłabiając ich aktywność. Proces ten dotyczy między innymi hipokampu - niewielkiej struktury ukrytej w głębi mózgu związanej z zapamiętywaniem nowych wydarzeń i wpisywaniem ich do pamięci trwałej. Siedliskiem tej ostatniej są przede wszystkim przednie płaty kory mózgowej.

Eksperyment, który przeprowadziła Glisky, wykazał, że różnice w pracy przednich płatów mózgowych pomiędzy ludźmi młodymi i starymi (powyżej 65 lat) można zniwelować. Badaczka dokładnie poinformowała starsze osoby o celu badań oraz poprosiła je, aby podczas kolejnych testów powtarzanych co kilka dni zwracały uwagę nie tylko na zdarzenie centralne, np. parkowanie samochodu, ale również na jego tło i kontekst (godzina i miejsce parkowania, usytuowanie pojazdu, droga powrotna do pojazdu, obecność osób towarzyszących).

Wyniki już drugiego z kolei sprawdzianu pokazały, że różnica w aktywności mózgów osób młodych - byli to studenci w wieku 19-21 lat, oraz osób starszych wyraźnie się zmniejszyła. Kolejne testy, które w gruncie rzeczy były niczym innym jak treningami pamięci, doprowadziły do tego, że zaledwie po paru tygodniach różnica stała się prawie niezauważalna. - Nasz mózg do późnej zachowuje starości wielki potencjał, o ile tylko nie zostanie zaatakowany przez jakąś wyniszczającą chorobę, natomiast przestaje dbać o szczegóły - podkreśla Glisky.

Źródło:
, Głos Koszaliński:Rady, gdy pamięć słabnie?