Wertycylioza maliny - na liściach porażonych roślin widoczne są między nerwami żółte, rozległe smugi, które w późniejszym okresie brunatnieją, a brzegi liści zwijają się ku górze Na pędach pojawiają się niebieskie lub brunatno-niebieskie smugi. Porażone rośliny więdną i zamierają, zwykle w ciągu 1-3 lat. Na przekroju podłużnym porażonych pędów widoczne jest wyraźne czerwonobrunatne zabarwienie drewna.

Zgnilizna korzeni maliny - silnie porażone pędy gwałtownie więdną i zamierają, a ich wierzchołki wyginają się często na kształt pastorału. Na porażonych dwuletnich pędach pąki wierzchołkowe zamierają, a rozwijają się tylko pąki boczne. Owoce są drobne i często jeszcze przed zbiorami zasychają. Liście żółkną, więdną i zawijają się ku górze. U podstawy chorych pędów pojawia się wyraźna, ciemnobrązowa lub fioletowa zgnilizna. Po usunięciu kory obserwuje się przebarwienie drewna, które obejmuje także część korzeni. System korzeniowy zaatakowanych roślin jest silnie uszkodzony i tylko nieliczne korzenie nie są zgniłe.

Krzaczasta karłowatość maliny - u chorych krzewów następuje żółknięcie blaszki liściowej między nerwami, a z czasem tkanka ulega nekrozie. Liść może być zdeformowany, zwijać się w rurkę. Z upływem czasu następuje zahamowanie wzrostu chorych roślin; pędy stają się krótsze i cieńsze niż u krzewów zdrowych. Owoce nierównomiernie dojrzewają, są zdeformowane i łatwo rozsypują się podczas zbioru.

Żółtaczka nerwów liści maliny - najczęściej objawami choroby są żółte lub chlorotyczne przebarwienia nerwów liści i otaczającej je tkanki, lecz niekiedy na porażonych krzewach nie obserwuje się żadnych objawów. Wzrost porażonych krzewów jest zahamowany, wierzchołki pędów są kruche i łatwo się wyłamują, a niekiedy dochodzi do zamierania całych krzewów. Owoce są drobne, zniekształcone i mogą rozsypywać się przy zbiorze, co powoduje straty w plonie sięgające nawet 60 proc. Chore krzewy są bardziej wrażliwe na przemarzanie.