Kazimierz Górski urodził się 2 marca 1921 r. we Lwowie, tam też pokochał piłkę nożną i grał w klubach RKS, Spartak oraz Dynamo. Po II Wojnie Światowej trafił do Legii (wówczas CWKS-u) Warszawa. W barwach tego klubu rozegrał swoje jedyne spotkanie w reprezentacji Polski - zakończone klęską 0:8 z Danią. Górski został zmieniony już w 34. minucie...
Jak się później okazało, jego przeznaczeniem była trenerka. Jeszcze jako aktywny piłkarz prowadził rezerwy Legii. Trenował m.in. warszawskie kluby: Marymont, Gwardię i w końcu pierwszą drużynę Legii, był też asystentem w reprezentacji Polski. W grudniu 1970 r. został samodzielnym selekcjonerem. Kolejne sześć lat to pasmo największych sukcesów w historii naszego futbolu: złoty medal igrzysk w Monachium (1972), trzecie miejsce mistrzostw świata (1974) i drugie IO w Montrealu (1976). Ten ostatni występ w kraju uznano jednak za porażkę, a Górski podał się do dymisji.
Przez lata Górski pracował w Grecji, gdzie zdobył mistrzostwo z Panathinaikosem i Olympiakosem (trzykrotnie). Po powrocie do Polski pracował w Legii, został też działaczem PZPN - w latach 1991–1995 pełnił funkcję prezesa. Zmarł po długiej chorobie nowotworowej w wieku 85 lat. Na zawsze pozostanie jednak w pamięci kibiców jako twórca legendarnych "Orłów Górskiego".
Łączy nas Kazimierz Górski - Wspomnienia
