Maria Sikorska ze Szpiegowa z prawdziwą wirtuozerią zamyka w poetyckie rymy, co jej w duszy gra

Maria Sikorska ze Szpiegowa w gm. Dobrzyń nad Wisłą napisała swój pierwszy wiersz podczas nauki obsługi komputera. To było jedenaście lat temu. W ten sposób postanowiła „przetestować” klawiaturę. Tak się zaczęła jej przygoda z poezją.

Pisania wierszy nie sposób się nauczyć, bo to nie tabliczka mnożenia. Taką specyficzną wrażliwość, a wręcz nadwrażliwość, trzeba nosić w swoim wnętrzu. Wtedy wystarczy impuls, który spowoduje, że ktoś zamknie swoje przeżycia czy spostrzeżenia w poetyckiej formie. Nie musi być to wcale zawód miłosny czy jakieś spektakularne wydarzenie. Może być to na przykład nauka obsługi komputera. Tak właśnie zadziało się u Marii Sikorskiej.

- Nigdy nie zapomnę tego dnia, bo był to 11 listopada 2008 roku – wspomina Maria Sikorska. - Siedziałam wtedy przy tym komputerze i próbowałam nawiązać z nim nić porozumienia. W końcu zaczęłam pisać i powstał mój pierwszy wiersz. Nawet sama byłam zaskoczona. Piszę zawsze pod wpływem chwili. Mam na swoim koncie mnóstwo wierszy. Ukazały się one w moich pięciu tomikach oraz w ponad 20 antologiach. Teraz bardziej skupiłam się na promowaniu innych twórców za sprawą zaangażowania w działalność Stowarzyszenia Artystyczna Szansa w Świebodzinie. Pełnię w nim funkcję skarbnika. W tej chwili pracuję nad antologią pt. „Kwidzyńskie aspiracje poetyckie", w której swoje wiersze i prozę zaprezentują osoby pozytywnie „zakręcone”, związane bezpośrednio, bądź pośrednio z portalem „Kobieta - wiersze”. Nie jest mi obca proza, szczególnie krótsze formy. Uwielbiam pisać opowiadania.

Nasza bohaterka pisze również teksty piosenek. Nic dziwnego, bo jej wiersze mają w sobie melodię. Łatwo wpadają w ucho i wyjątkowo lekko się je czyta. Są o różnorodnej tematyce, ale zawsze o czymś opowiadają – o tęsknocie, miłości czy trudnych wyborach. Nawet banalność w postaci przygotowań do pracy zyskuje inny, głębszy wymiar. Wżyciu przecież mamy zdecydowanie więcej tych powszednich dni niż świątecznych. Jeśli nie nauczymy się nimi cieszyć, to zestarzejemy się w oczekiwaniu na szczęście, którego nie potrafiliśmy dostrzec pod swoim nosem. Z tomikiem jej wierszy chce się usiąść wieczorem z filiżanką aromatycznej herbaty i wyjść poza tę prozę dnia codziennego. Potrzebujemy odrobiny luksusu, by nie zatracić się w chaosie rozwrzeszczanego świata.

Tam dużo się dzieje

- Współpracuję z rockowym zespołem „3xTAK”, a także z wieloma wykonawcami w kraju i za granicą – kontynuuje pani Maria. – Tak się złożyło, że nawiązałam też kontakt z wykonawcami ze Śląska. Dla nich piszę głównie piosenki biesiadne, co podyktowane jest tym, że Ślązacy uwielbiają wspólne śpiewanie. Zdarza się, że piszę pod konkretną muzykę.

Pani Maria z wykształcenia jest technikiem ekonomistą, czyli ma umysł raczej ścisły. Jednak dobrze się czuje w literackim świecie, pełnym metafor i niedopowiedzeń. - Nigdy nie przypuszczałam, że stać mnie na taki „odlot” – żartuje Maria Sikorska. – Jednak dzięki temu wiodę o wiele bogatsze życie i dobrze mi z tym.

Na co dzień nasza bohaterka zajmuje się prowadzeniem sadu, a jej prawdziwym oczkiem w głowie są wnuczęta. Jeszcze znajduje czas na udzielanie się na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Dobrzyniu nad Wisłą. Spod jej ręki wyszła jubileuszowa ulotka, będąca takim streszczeniem pięcioletniej działalności.

Nam pozostaje tylko życzyć nieustającej weny twórczej!