Mysz się nie prześlizgnie

     - Daria Nałęcz, naczelna dyrektor Archiwów Państwowych mówi, że kradzież 300 dokumentów z krakowskiego archiwum - przez długoletniego pracownika tamtejszej placówki - to coś, co się w głowie nie mieści. Pan też tak uważa?
     - Nie chcę komentować tego, co stało się w Krakowie. Wiem natomiast, że jest wiele sposobów, by skutecznie chronić archiwalia. Kwestie związane z gromadzeniem, przechowywaniem i udostępnianiem dokumentów reguluje "Ustawa o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach". Moim obowiązkiem jest jej przestrzegać, i nie tylko jej. Są jeszcze zarządzenia Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych i przepisy, które wydają dyrektorzy poszczególnych placówek. Wydawać więc by się mogło, że mysz się nie prześlizgnie. Inną sprawą jest, jak te zapisy są realizowane.
     - W jaki sposób sprawdza się zasoby, by wiedzieć, czy np. nic nie zginęło. Szczególnie interesuje mnie, jak w bydgoskim archiwum chronione są najcenniejsze akta.
     - Przeprowadzamy tzw. skontrum, czyli kontrolę całości lub części zasobu. Jeśli chodzi o najstarsze dokumenty to przechowujemy je w odrębnym pomieszczeniu. Wejść do niego może specjalnie upoważniona osoba i kierownik. Nawet ja nie mam prawa tam sam przebywać. W specjalnej księdze odnotowujemy każdorazowe wejście. Mamy ściśle określone przepisy, dotyczące korzystania z najstarszych zbiorów. Na nic jednak się zdadzą, jeśli pracownik popełni grzech zaniechania. Każdorazowo, po udostępnieniu dokumentów powinien przyjrzeć - kartka po kartce - zwrócone materiały.
     - Kto może korzystać z oryginałów najstarszych archiwaliów?
     - W naszych zasobach znajdują się dokumenty z XII w. To najcenniejsze zbiory. Oryginały udostępniamy samodzielnym pracownikom naukowym z dobrą znajomością języka łacińskiego. Natomiast dla innych użytkowników mamy mikrofilmy i fotokopie. Jest to jednocześnie podwójna forma zabezpieczenia szczególnie wartościowych materiałów.**