- Nie dostał pan zawrotu głowy, gdy w tym miesiącu wpadły panu aż trzy nagrody?
- Jestem zaskoczony, ale zawrotu głowy nie mam. Policzyłem, że na prawie 20 lat rzeźbienia mam 45 nagród. Trochę się przyzwyczaiłem.
- A te ostatnie za co?
- W ramach VIII Dni Dziedzictwa Europejskiego muzeum w Częstochowie zorganizowało ogólnopolski konkurs sztuki ludowej. To jeden z najbardziej prestiżowych konkursów. W tym roku wpłynęło aż 220 prac od 75 twórców. Ja znalazłem się wśród dziewięciu nagrodzonych. Jurorzy docenili mój Tryptyk Maryjny. Ja najbardziej lubię rzeźbić Matkę Boską i Chrystusa, to kopalnia tematów. Niedawno w Żninie na XXXI zjeździe twórców ludowych dostałem nagrody od wojewody kujawsko-pomorskiego i marszałka województwa.
- To rzeczywiście intensywny miesiąc. A pamięta pan pierwszą nagrodę?
- Chyba to był 1991 rok. Odważyłem się stanąć do konkursu, o którym przeczytałem w "Pomorskiej". PAX w Chojnicach ogłosił konkurs na rzeźbę nieprofesjonalną, a muzeum w Chojnicach na szopkę bożonarodzeniową. Posłałem Chrystusa Frasobliwego, Pietę i szopkę. Dr Aleksander Błachowski nie przyznał pierwszej nagrody, tylko dwie drugie. Dostałem ją razem z Józefem Chełmowskim, o którym słyszałem i czytałem, ale wtedy po raz pierwszy go zobaczyłem. Pamiętny był dla mnie też 1995 rok. Wtedy dostałem nagrodę, którą do dziś najbardziej cenię. To był konkurs Cepelii warszawskiej rozstrzygany w Krakowie. Na ponad stu rzeźbiarzy, prawie samych górali, jakiś nieznany Walczak z Więcborka dostał główną nagrodę.
- Czy tak obsypany nagrodami rzeźbiarz ma jeszcze jakieś marzenia?
- Oj, mam. Jeśli zdrowie dopisze, to chciałbym wyrzeźbić Drogę Krzyżową.
