PGW „Wody Polskie” zapowiada nowe podejście w gospodarowaniu wodami, także w Kujawsko-Pomorskiem. Będzie więcej ekologii

Pierwszą znaczącą decyzją nowego kierownictwa Państwowego Gospodarstwa Wodnego „Wody Polskie” jest wygaszanie prac prowadzonych na granicznym odcinku Odry, czyli związanych z odbudową ostróg (urządzeń regulacyjnych).

- To nowe otwarcie w prośrodowiskowym kierunku zarządzania przez „Wody Polskie” – informuje ta instytucja i przypomina, iż w dobie postępujących zmian klimatu i problemów cywilizacyjnych – suszy, powodzi i zanieczyszczeń wód - gospodarka wodna jest jednym z wiodących sektorów dla zapewnienia bezpieczeństwa ludziom i ochrony środowiska naturalnego.

- Kompleksowe podejście do zarządzania wodami, które uwzględnia m.in. ekohydrologię, jest nie tylko zgodne z Ramową Dyrektywą Wodną, ale także wpływa na poprawę stanu wód. Zgodnie z prawem unijnym woda nie jest towarem handlowym, a naszym dziedzictwem, które jesteśmy zobowiązani chronić – podkreśliła Joanna Kopczyńska, nowa prezes „Wód Polskich” (zastąpiła na tym stanowisku Krzysztofa Wosia)

.

- Kluczem do wypracowania jak najlepszych rozwiązań w zakresie ochrony przed powodzią i suszą, czy poprawy stanu wód jest korzystanie ze wspólnego dorobku, doświadczeń i wiedzy pracowników gospodarki wodnej, naukowców i organizacji społecznych – powiedział Mateusz Balcerowicz, zastępca prezesa „Wód Polskich” ds. ochrony przed powodzią i suszą.

„Wodne Wody” już na etapie planowania zadań utrzymaniowych i inwestycyjnych będą uwzględniać publikacje wskazujące dla takich działań dobre praktyki, w tym – co dotąd było trudne do wyobrażenia – publikację organizacji ekologicznej WWF Polska z sierpnia 2018 r. pt. „Dobre praktyki utrzymania rzek”. Pozostałe publikacje to: • Katalog dobrych praktyk w zakresie robót hydrotechnicznych i prac utrzymaniowych wraz z ustaleniem zasad ich wdrażania (MGGP, kwiecień 2018 r.), • Renaturyzacja wód – podręcznik dobrych praktyk renaturyzacji wód powierzchniowych (Multiconsult, kwiecień 2020 r.).

Instytucja poinformowała właśnie o wygaszaniu prac prowadzonych na granicznym odcinku Odry. Do zakończenia kontraktu, tj. do końca marca 2024 r., będzie prowadzone porządkowanie terenu, likwidacja dróg technologicznych, placów magazynowych i zapleczy budowy.

Wygaszane prace obejmują odcinek w rejonie Starej Rudnicy po Osinów Dolny. Data zakończenia kontraktu przypada na 31 marca 2024 roku. Celem prac była odbudowa i przebudowa istniejącej, zniszczonej przez powódź z 1997 roku i późniejszy brak konserwacji, zabudowy hydrotechnicznej na najbardziej newralgicznych odcinkach granicznego fragmentu rzeki Odry.

Wygaszana inwestycja obejmowała remont 171 ostróg, budowę 21 nowych oraz wykonanie umocnień brzegowych, co stanowi ok. 2 proc. z liczby istniejących blisko 10 tys. ostróg, budowanych od XIX wieku na całym odcinku Odry. Wygaszane prace dotyczą newralgicznych do prowadzenia akcji lodołamania fragmentów rzeki.

- Na razie trudno powiedzieć jaki kierunek obiorą „Wody Polskie”. Z zapowiedzi wynika, że bardziej proekologiczny, ale to także rodzi obawy czy kontynuowany będzie program budowy stopnia wodnego na Wiśle w Siarzewie – komentuje Stanisław Wroński, były pełnomocnik marszałka województwa kujawsko - pomorskiego ds. dróg wodnych. - Jeśli stopień nie powstanie, to zgodnie z wyliczeniami profesora Zygmunta Babińskiego z UKW w Bydgoszczy, do 2100 roku erozja dnia Wisły dotrze do Bałtyku. Będziemy więc mieli tak niekorzystną sytuację, obniżanie się dna i lustra wody, jak teraz na odcinku od zapory włocławskiej do Ciechocinka.

Stanisław Wroński nie zgadza się z propozycjami ekologów, którzy nie tylko nie chcą budowy „Siarzewa”, ale także proponują rozebranie zapory włocławskiej. Jego zdaniem budowa nowego stopnia wodnego i kolejnych na Dolnej Wiśle są konieczne w obliczu zmian klimatu i radykalizacji pogody – nagłych wezbrań rzeki i długich okresów suszy (niżówek).

Nasz rozmówca uważa, że mitem jest twierdzenie jakoby na całym świecie rozbierano zapory. Owszem, robi się tak w USA, ale tylko na rzekach górskich, gdzie w zbiornikach szybko zbiera się rumosz skalny i wypełnia je po brzegi. Natomiast na rzekach nizinnych proces ten jest o wiele wolniejszy. W Europie Zachodniej zapory wciąż się buduje, aby zwiększyć zasoby wodne, ułatwić żeglugę, produkować zieloną energię w hydroelektrowniach, zwiększać walory turystyczne okolic.

Stopień wodny Siarzewo ma być wyposażony w ekologiczne przepławki dla ryb i innych organizmów wodnych, rodzaj sztucznej rzeki o przepływie zbliżonym do Drwęcy.

- Także wielkości tej tamy w żaden sposób nie można porównywać do istniejącej od roku 1970 we Włocławku – siarzewska ma powstać w obecnym korycie Wisły, którego brzegi zostaną ujęte w solidne wały przeciwpowodziowe - dodaje Wroński.