- Niezwykle mnie to ciekawi - mówi Maciej Grześkowiak z Bydgoszczy, który kilka razy w tygodniu przejeżdża tą trasą. - Obserwuję ją od dwóch lat i nie mogę wyjść ze zdumienia, że jest miejsce, w którym nigdy ona nie wysycha.
Czytelnik sądził, że sytuację odmienią upały. - Po 10 lipca, nawet wieczorami temperatura zbliżała się do 30 stopni Celsjusza, a w południe nie dało się oddychać od żaru. Byłem przekonany, że w takich warunkach kałuża musi wyparować. Jakież było moje zdziwienie, gdy odkryłem, że upały nie mają na nią żadnego wpływu. Jak to możliwe? - pyta Grześkowiak.
Przydałyby się dobre prace magisterskie
Zapytaliśmy o to Jarosława Pająkowskiego, dyrektora Zespołu Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego. - To wysięk. Na tej drodze występuje w dwóch miejscach, także bliżej Topolna - dorzuca.
Pająkowski tłumaczy, że wysięki i źródła spotykane są w parowach, licznych przy drodze Grabówko - Grabowo. - W ich rejonie panuje specyficzny klimat. Po mroźnych zimach, ale niezbyt śnieżnych, przy wspomnianej trasie tworzą się duże buły lodu, widoczne jeszcze w kwietniu. Przypominają białe kule - opowiada Jarosław Pająkowski. - Temat jest arcyciekawy dla miłośników przyrody. Podobnie jak pochodzenie czerwonej, prawdopodobnie orchowej gleby w jednym tylko miejscu w Grucznie. Przydałyby się nam dobre prace magisterskie o tych zjawiskach - zachęca studentów.
Praca o torfowiskach doczekała się publikacji
Mimo, że zarówno bydgoski, jak i toruński uniwersytet, kształcą w dziedzinie biologii i geografii, ze wsparcia przyrodników znad dolnej Wisły skorzystał dotąd tylko jeden student. Współpraca z nadwiślańskim parkiem podwójnie mu się opłaciła. - Jego praca na temat torfowisk w południowej części ziemi świeckiej doczekała się publikacji. Wydało ją Towarzystwo Przyjaciół Dolnej Wisły - informuje Pająkowski.
Większym zainteresowaniem przyszłych magistrów cieszy się rezerwat Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego w Wierzchlesie (częściowo leży w powiecie świeckim, gm. Lniano). To najliczniejsze stanowisko cisa na stanowisku naturalnym w Europie, będące pod ochroną od 180 lat. Rezerwat skutecznie urzeka niepowtarzalnym charakterem, bo dotąd powstało na jego temat pięć prac magisterskich i dwie doktorskie.
