Senat oczekuje lojalności...

     To, że profesor pracuje na 2 i więcej etatach, przestało w Polsce dziwić. Ostatnie dziesięciolecie - lata boomu w szkolnictwie wyższym - to czas powstających lawinowo prywatnych wyższych uczelni, w których ktoś przecież musiał pracować. Znane są przypadki rekordzistów, którzy usiłowali pogodzić czasowo 17 posad! Nie trzeba mieć wiele wyobraźni, by wiedzieć, że nie starczało im już czasu na to, co powinno być udziałem człowieka nauki - na pracę naukową i indywidualny rozwój - poziom ich zajęć (jeśli na nie dojechali) pozostawiał wiele do życzenia, a studenci nie mieli szans, by z nimi porozmawiać.
     Brawo panie Ziejka!
     Pierwszy sprawą wieloetatowości zajął się Uniwersytet Jagielloński. Jego władze zażądały od pracowników informacji, gdzie dodatkowo zarabiają i zapowiedziały kroki zmierzające do blokowania profesorskich fuch. Odpowiedzią był opór środowiska, wielu profesorów o znakomitych nazwiskach zapowiedziało bojkot akcji. Termin składania deklaracji dwukrotnie przekładano, a na początku grudnia okazało się, że 150 wykładowców (na prawie 3 300) i tak ich nie złożyło. Rektor UJ, prof. Franciszek Ziejka, zapowiedział, że zostaną pozbawieni podwyżek i możliwości awansów. "Ziejka, opamiętaj się, ludzie muszą za coś kupować jedzenie" - pisali na forach dyskusyjnych internauci. Ale też: "brawo panie Ziejka! Tylko żelazną konsekwencja można coś wymusić". A nawet: "wreszcie ktoś dobrał się do d... pseudouczonym, biegającym z wytartymi foliami z wykładu na wykład. Nie odnawiane treści i niemożność spotkania się. Liczy się tylko łup! Powodzenia!". (Cytaty za krakowskim forum "Gazety Wyborczej".)
     Do UJ dołączyły wkrótce inne krakowskie uczelnie - Akademia Ekonomiczna i Akademia Górniczo-Hutnicza. Okazało się, że w AE pracuje ponad 20 rektorów, prorektorów, dziekanów i kanclerzy oraz 60 kierowników katedr konkurencyjnych uczelni! W AGH drugą i kolejną posadę posiada aż 40 proc. kadry.
     Profesor w konkurencji
     UMK wygląda na tym tle znacznie lepiej - tylko 20 proc. wykładowców to wieloetatowcy. Spektakularnym przykładem łączenia posady w macierzystej i konkurującej z nią uczelni prywatnej jest w Toruniu prof. Jan Głuchowski, kierownik Katedry Zarządzania Finansami Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania UMK i jednocześnie rektor Wyższej Szkoły Bankowej. Nie mógł wczoraj skomentować dla "Pomorskiej" projektu uchwały senatu - sekretarka poinformowała, że jest w Lublinie, gdzie .... ma wykłady na jednej z uczelni.
     Rektor prof. Jan Kopcewicz już na początku roku akademickiego mówił "Pomorskiej", że ze sprawą spędzających życie w podróżach profesorów trzeba coś zrobić. Wypadki nabrały tempa kiedy okazało się, że wykładowcy UMK - w tym prodziekan Wydziału Prawa i Administracji UMK dr Marian Masternak - mają stanowić trzon kadry nowo powstałej Toruńskiej Szkoły Wyższej (w atmosferze skandalu ich nazwiska zostały wykreślone z rejestrów). Dziekan WPiA prof. Zbigniew Witkowski zapowiadał wtedy, że pracy na rzecz konkurującej uczelni nikt w UMK tolerował nie będzie.
     Z analizy ankiet, które pracownicy naukowi UMK wypełniali od początku obecnego roku akademickiego, wynika, że najwięcej dorabiających jest wśród zatrudnionych na WNEiZ i WPiA.
     Senat oczekuje lokalności
     Przyjęta wczoraj uchwała jest zgodna z duchem projektu nowej ustawy o szkolnictwie wyższym. Stanowi, że na dodatkowe zajęcie trzeba będzie mieć zgodę rektora, a ci wykładowcy, którzy są rektorami, dziekanami czy kanclerzami innych szkół nie będą mogli kandydować na stanowiska i funkcje obieralne w UMK. "Senat UMK oczekuje od wszystkich pracowników lojalności wobec swojej uczelni, która jest ich podstawowym miejscem pracy" - czytamy w niej. Choć, przyjęta nie jednogłośnie, uchwała zredagowana jest w języku "miękkim", można się spodziewać, że jej egzekwowanie będzie twarde.