Gniew napędzany głodem to bardzo częste zjawisko. Osoby, które zaczynają odczuwać głód, mogą stawać się zrzędliwe, marudne i porywcze.

Popularne powiedzenie mówi, że "Polak głodny to zły". Inne częste stwierdzenie brzmi, że "głodny nie jesteś sobą". Okazuje się, że głód sprawia, że możemy czuć irytację, złość, rozdrażnienie.

Głód to nie tylko nieprzyjemne uczucie - niezbyt wygodne zarówno dla Ciebie jak i dla osób, które akurat są w pobliżu. Ale głód może prowadzić również do zwiększonego apetytu na niezdrowe jedzenie.

Co naprawdę dzieje się z naszym ciałem, kiedy jesteśmy głodni? Zobacz teraz w galerii, co się dzieje z organizmem, gdy odczuwamy głód >>>>>

GŁÓD SPRAWIA, ŻE CIAŁO WARIUJE I DOMAGA SIĘ NAGRODY
Obszar mózgu przetwarzający przyjemność i nagrodę (tzw. układ nagrody) uaktywnia się, gdy zawarte w posiłku tłuszcze i cukry uwalniają substancje chemiczne, które wiążą się z receptorami w mózgu. To wyzwala uwalnianie dopaminy - jednego z hormonów dobrego samopoczucia - regulujących emocje, zachowanie, czujność i impulsywność. Ten sam hormon uwalniany jest, gdy się zakochujemy, uprawiamy seks lub hazard, zażywamy narkotyki i alkohol. Ponieważ spożywanie jedzenia kojarzone jest przez mózg z uszczęśliwianiem, organizm chce, by ciągle powtarzać to przyjemne uczucie.

GŁÓD SPOWALNIA PRACĘ MÓZGU
Po jedzeniu organizm trawi pokarm na podstawowe części: białko na aminokwasy, tłuszcze na kwasy tłuszczowe i węglowodany na glukozę. Glukoza to podstawowa jednostka energetyczna organizmu (po niej kwasy tłuszczowe lub lipidy). Gdy organizm trawi glukozę, przechodzi ona do krwiobiegu, by pomóc w odżywianiu narządów i tkanek. Po około 6 godzinach poziom glukozy we krwi staje się zbyt niski, aby zapewnić odpowiednią energię. Podczas gdy większość narządów może wykorzystywać różne składniki odżywcze, aby sprawnie dalej funkcjonować, mózg w sposób krytyczny zależy od glukozy. W rzeczywistości 25 procent energii otrzymywanej z pożywienia, zużywa sam mózg. Kiedy spada poziom cukru w krwiobiegu, spada również moc mózgu.

GŁODNY MÓZG SIĘ MĘCZY
Niski poziom cukru we krwi może mieć szczególnie duży wpływ na zachowania i emocje wymagające największej ilości energii, takie jak samokontrola i gniew. Kiedy mózgowi brakuje odpowiedniego paliwa, część mózgu odpowiedzialna za ograniczanie gniewnych impulsów nie ma wystarczających zasobów, aby wykazać się samokontrolą. Badania pokazały, że pary stają się coraz bardziej wściekłe i złośliwe wobec siebie, gdy ich poziom cukru we krwi jest niski. Odkryto także, że obniżony poziom glukozy wiąże się ze zwiększoną drażliwością wobec innych, przesadnym gniewem i ogólnym lękiem.