Z centrum Torunia na lewobrzeżny Podgórz. Już w sobotę

Spotkanie wyznaczono o godz. 9.30 na placu Armii Krajowej. Trasa piesza (ok. 10 km) będzie wiodła przez Park 1000-lecia, Przyczółek Mostowy, „stary” cmentarz rzymsko-katolicki, centrum Podgórza z d. ratuszem, Krowi Mostek, rz. Wisła, ruiny zamek Dybów, plac Rapackiego. Wycieczkę poprowadzi przodownik turystyki pieszej Tadeusz Perlik

Pierwsza źródłowa wzmianka o Podgórzu pochodzi z 1555 r. Zamek zbudowano w 1422 r. na przeciwnym brzegu Wisły od miasta Torunia, po zniszczeniu przez Krzyżaków zamku w Nieszawie. Wskutek interwencji Torunia, osadę przenoszono trzykrotnie. Po raz ostatni w 1460 r.

Jak pisze Tadeusz Perlik, 7 listopada 1611 r. król Zygmunt III Waza nadał Podgórzowi prawa miejskie. Podczas wojen napoleońskich, 21 stycznia 1813 r., na rozkaz marszałka Davout miasteczko zostało spalone – zniszczony został m.in. drewniany kościółek św. Anny.

Po oddaniu do użytku fragmentu linii kolejowej Berlin-Warszawa (1862 r.) i powstaniu licznych fortyfikacji, miasto przeżywało okres gwałtownego rozwoju. W 1876 r. Rada Miasta zrezygnowała z praw miejskich (błędnie zakładając, że będą niższe podatki). W 1924 r. Podgórz ponownie odzyskał prawa miejskie, a w 1934 r. został połączony z Toruniem linią tramwajową biegnącą po nowo wybudowanym moście (linia przetrwała do 1984 r.). 1 kwietnia 1938 r. Podgórz utracił samodzielność administracyjną stając się dzielnicą Torunia.

Obiekty krajoznawcze: ruiny pochodzącego z XV w. zamku Dybów, barokowy kościół poreformacki śś. Piotra i Pawła Apostołów wraz z klasztorem (obecnie franciszkanów), ufundowany w 1644 r. przez Stanisława Sokołowskiego, starostę dybowskiego i kasztelana bydgoskiego, tzw. stary cmentarz założony w 1812 r. z centralnie umiejscowioną figurą Męki Pańskiej, ufundowaną w miejscu zniszczonego podczas wojen napoleońskich kościółka św. Anny, forty X, XI, XII, XIII, pochodzący z 1907 r. ratusz, kompleks zrujnowanej gazowni i stacji wodociągowej z wieżą ciśnień z pocz. XX w., hale lokomotywowni Toruń-Kluczyki wraz z wieżą ciśnień rozbudowane w 1943 r. rękoma więźniów pobliskich stalagów (stalag XX A, tzw. Coppernicus Lager i stalag XX C) oraz rezerwat leśny Kępa Bazarowa