Z Zarośla w zimowe Bory Tucholskie

Dojazd

Rezerwat "Bagno Grzybna" zachwyca surowością krajobrazu, zwłaszcza teraz - zimą. Torfowisko powstało w polodowcowej niecce
(fot. Fot. Marek Weckwerth)

Dojazd

Najlepszy dojazd zapewniają szynobusy. Wyjazd z dworca Bydgoszcz - Główna do Wierzchucina o godz. 7.22. W Wierzchucinie przesiadka i odjazd o godz. 8.45 do Zarośla. Na miejscu o godz. 8.58. Powrót ze stacji Lipowa Tucholska o godz. 16.37. Przesiadka w Wierzchucinie i odjazd o 17.18.

- Naszym celem jest poznanie trudno dostępnych zakamarków. To rajd dla tych, którzy nie boją się ni chłodu, ni trudu przedzierania się przez chaszcze w nieznanym i dzikim terenie - zachęca na starcie Tadeusz Frymark. W jakieś tajne mapy zaopatrzony i odbiornik GPS-u, osobiście 24-kilometrową trasę wyznaczył.

Na trasę jak zwykle wyruszają członkowie i sympatycy Klubu Turystów Pieszych "Wędrownik" oraz Koła Turystycznego "Fordon". Oba działają przy Regionalnym Oddziale PTTK "Szlak Brdy" w Bydgoszczy. Towarzyszy im reporter "Pomorskiej".

Nasze ścieżki prowadzą na zachód, by później skręcić na północ i wreszcie na wschód, osiągając w Lipowej Tucholskiej tę samą linię kolejową.

Przed nami moc atrakcji. Największe z nich to ukryte w kniei suche koryto nieukończonego odcinka Wielkiego Kanału Brdy i słynące z drewnianych domów wsie Rzepiczna i Krąg. A przecież i rezerwaty odwiedzimy i na kręty bieg rzeczki Zwierzynki spojrzymy. Ale to później.

Przewodnik jest konieczny, bo nieoznakowane drogi na manowce wyprowadzić mogą. Na głównych skrzyżowaniach tylko kamienne drogowskazy stoją, solidne za to, odmalowane. Tam już zbłądzić nikt nie zdoła. Jeśli przewodnik jest biegły w swym fachu, całą wycieczkę można rozplanować z zegarkiem w ręku. Dla ułatwienia planowania, także Wam drodzy Czytelnicy, czas i kilometraż podajemy.

Jako się rzekło, w Zaroślu na trasę wyruszamy śródleśnymi duktami na zachód. Jest godzina. 9.00.

Okoniny Nadjeziorne

Za tydzień

Na dalszą część wędrówki przez Bory Tucholskie zapraszamy już za tydzień, w piątkowym papierowym wydaniu Gazety Pomorskiej.

Pierwszy nasz cel to punkt widokowy nad południowym krańcem zamarzniętego teraz Jeziora Okonińskiego (godz. 9.50; 4 km). To typowe jezioro rynnowe - długie (6 km) i wąskie (kilkaset metrów), a przy tym bardzo malownicze. W połowie długości na wschodnim brzegu znajduje się wieś letniskowa Okoniny Nadjeziorne. Gdy ciepły wiatr powieje, Okoniny ożywają. W domkach lub pod namiotem można tu spędzić urlop.

W nocy z 9 na 10 września 1944 r. w jej okolicy wylądowała 9-osobowa grupa desantowa "Wołga" pod dowództwem ppor. Jana Miętkiego ps. Wirski, wydzielona z I Dywizji Wojska Polskiego im. T. Kościuszki. Grupa została uzupełniona miejscowymi partyzantami do 30 osób.

Bagno Grzybna

Nieco poza utartym szlakiem w suchym borze sosnowym znajduje się wytopiskowe zagłębienie torfowiskowe. To rezerwat przyrody "Bagno Grzybna" (godz. 10.25; 6,4 km).

Utworzono go, by ochronić roślinność bagienną w niecce powstałej po dawnym jeziorku. Występują tu m.in. turzyca, pływaczek, bagno zwyczajne. Od wiosny można tu spotkać żurawie.

Wysokie Góry

Na północy zachód od "Grzybnej" wznoszą się Wysokie Góry - zalesione wzniesienie o wysokości ponad 130 m n.p.m. Dochodzimy tam o godz. 11.00 (8,0 km). Na stokach widoczne są jeszcze okopy z II wojny światowej.