Z uchwały SN ( sygn. akt I UZP 7/09) wynika, że ubezpieczeni urodzeni przed 1 stycznia 1949 roku, którzy po rozwiązaniu stosunku pracy do czasu złożenia wniosku o wcześniejszą emeryturę otrzymywali świadczenie przedemerytalne i w tym czasie zaczęli pracować na umowę zlecenie, nie mogą być uznani za ubezpieczonych.
Tym samym osoby, które były pracownikami i następnie podlegały ubezpieczeniu z umowy zlecenia, nie mogą nabyć prawa do wcześniejszej emerytury.
Sąd Najwyższy podjął takie orzeczenie w trakcie rozpatrywania kasacji ubezpieczonego, który w maju 2008 roku złożył wniosek do ZUS o emeryturę. Miał ponad 39 lat stażu pracy, w tym ponad 23 lata był zatrudniony na umowę o pracę. Od 2003 roku otrzymywał świadczenie przedemerytalne. W okresie pobierania tego świadczenia zawarł on umowę zlecenie.
Gdy zwrócił się z wnioskiem do ZUS o wcześniejszą emeryturę dostał decyzję odmowną. Powodem odmowy było to, że ostatnim okresem ubezpieczenia przed przejściem na emeryturę była umowa zlecenie, a nie umowa o pracę.
Tymczasem Sąd Najwyższy orzekł, że decyzja ZUS odmawiająca prawa do wcześniejszej emerytury osobie, która wcześniej pracowała na umowę zlecenie jest słuszna. Według sędziów ostatnim tytułem ubezpieczenia powinna być bowiem umowa o pracę.
