Jak to wygląda u nas? Z analizy Ośrodka Profilaktyki Rodzinnej wynika, że tylko 14 proc. z przebadanej grupy 187 osób uznaje, że jest to problem społeczny o wysokiej skali.
38 proc. przebadanych uważa przy tym, że gmina w wystarczający sposób pomaga ludziom z problemami społecznymi. A działania podejmowane w tej materii przez różne instytucje najwięcej osób oceniło jako tylko dostateczne.
Ankieterzy pytali, czy dzieci mają u nas łatwy dostęp do alkoholu i narkotyków. 41 proc. badanych odpowiedziało, że nie ma z tym problemu, 44 proc. badanych - że dostęp jest zróżnicowany.
Ocenie poddano też sam Ośrodek Profilaktyki Rodzinnej, pytając, czy jego pomoc jest wystarczająca. Tylko 2,6 proc. badanych uznała, że tak. 27 proc. - że raczej tak.
Zapytano też o działania, które należałoby podjąć, aby poprawić sytuację osób dotkniętych chorobą alkoholową czy uzależnionych od narkotyków. Z odpowiedzi wynikało, że respondenci chcieliby utworzenia punktów konsultacyjnych dla dzieci, rodziców i nauczycieli, powołania pogotowia terapeutycznego czynnego całą dobę, prowadzenia terapii małżeńskiej itp.
A jak wygląda korzystanie z usług OPR? W tym roku (dane do 30 listopada) z pomocy prawnika skorzystało 449 osób, pedagoga-socjoterapeuty - 359 osób, kuratora - 23 osoby, terapeuty uzależnień - 232 osoby, psychologa - 103 osoby, specjalisty ds. przemocy w rodzinie - 406 osób. Łącznie - 1713 osób. Dane dowodzą, że z roku na rok rośnie liczba porad, a więc problem jest. Wielokierunkowa działalność OPR może się przyczynić do jego zminimalizowania, ale efekty na pewno nie będą z dnia na dzień.
Udostępnij
