Podszywam się pod samotną mamę wychowującą troje dzieci. Były mąż zaszył się gdzieś w kraju, a może i za granicą. Nie płaci alimentów.
Zarabiam 1500 złotych na rękę, ale komornik co miesiąc bierze z tego 300. Długi wynoszą ponad 10 tysięcy. Mieszkamy w wynajętej klitce. Poprzednie mieszkanie straciliśmy. Prywatny właściciel wyrzucił nas, gdy zalegałam ponad trzy miesiące z opłatami.
- Najmłodsze dziecko jest chorowite, wczoraj znowu trafiło do szpitala - przedstawiam sprawę przez telefon.
Bydgoszcz. Ponad 600 interwencji z powodu przemocy w rodzinie. Ofiar przybywa
A dzwonię do wybranych biur poselskich i senatorskich w regionie. Sprawdzam, czy zwykły człowiek ma szansę spotkać się z posłem i senatorem.
- Przekraczam trochę dochód, więc na zasiłek z opieki społecznej nie mam co liczyć. Mogę starać się o lokum z miasta, ale trzeba czekać parę lat. Jesteście moją ostatnią deską ratunku - mówię mężczyźnie, który odebrał telefon w biurze poselskim Krzysztofa Brejzy (Platforma Obywatelska) w Inowrocławiu.
- Na najbliższy poniedziałek, 23 kwietnia, kiedy pan poseł przyjmuje, mamy komplet osób - słyszę. - A nie może pan potraktować mojej sprawy priorytetowo i umówić mnie jednak na poniedziałek? Nie mogę czekać, bo już sił brakuje - lamentuję.
- Tutaj prawie wszyscy ludzie, którzy przychodzą, mają wyjątkowe sprawy. Proszę mi zostawić swój numer telefonu. Może ktoś zrezygnuje, to pani by mogła przyjść. Mówię, że komórki nie mam, bo mnie nie stać. Dzwonię od koleżanki z pracy. Mogę spróbować tydzień później.
Pani Kasia ma 19 lat i dwie córeczki. Kobieta ledwo wiąże koniec z końcem
Próbuję dodzwonić się do biura Anny Sobeckiej (PiS) w Toruniu. Bez skutku. I telefonuję dalej. Cytuję "samotna matka z trojgiem dzieci" i tak dalej. Moja historia wzrusza kobietę z bydgoskiego biura posła Kosmy Złotowskiego (Prawo i Sprawiedliwość). - Pewnie, że panią umówię na spotkanie z posłem. A może najpierw pani przyszłaby na dyżur do naszego prawnika? Są jeszcze wolne miejsca na 30 kwietnia - informuje zatroskana kobieta. A pewnie, że przyjdę.
Prowadzący biuro Domiceli Kopaczewskiej (PO) we Włocławku też mnie umówią z panią poseł. Bez problemu.
Wykręcam znowu telefon do biura pani Sobeckiej. Cisza.
Kolejny telefon. Tym razem do biura poselskiego Zbigniewa Sosnowskiego (Polskie Stronnictwo Ludowe) w Brodnicy. - Nie wiem, czy pan poseł będzie w stanie pomóc, ale mogę panią umówić. Kiedy pani pasuje?
Senator Jan Wyrowiński (PO) może mnie przyjąć w Toruniu. Kiedy? - W tym tygodniu, ale dokładnej daty jeszcze nie znam - słyszę od pracownika biura. Mogę za to przyjść na poradę do prawnika. Tyle że wolne terminy są za niecałe 3 tygodnie.
Trzy godziny później. Do trzech razy sztuka: telefon do biura pani poseł Sobeckiej. Nikt nie odbiera, chociaż powinien, bo biuro jest czynne od poniedziałku do piątku w godz. 10-15. Mamy piątek.
W niektórych szkołach nawet co czwarte dziecko je darmowe posiłki
To nic. I tak do kilku polityków jestem już umówiona.
PS. To była akcja dziennikarska. Jeśli któryś z rozmówców poczuł się urażony, przepraszam.
Czytaj e-wydanie »
