Alina Zakrzewska prowadzi kwiaciarnię przy 3 Maja od 26 lat. - Tak, pamiętam lepsze czasy tej ulicy - mówi. - Teraz chce mi się czasami płakać, gdy patrzę na to, co się dzieje dookoła. Tylko dzięki temu, że mam lojalnych, wiernych klientów, funkcjonuję. Komu chciałoby się, na przykład nie mając samochodu, przychodzić w takie miejsce? Ludzie boją się 3 Maja. Czekam na lepsze czasy, wierzę, że wkrótce coś się zmieni na deptaku.
Przeczytaj również: Dość narzekań! Pora ratować deptak na ul. 3 Maja we Włocławku
To neonów czar
- Wkrótce nasze zbiory wzbogacą się o trzysta negatywów pokazujących miasto z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych - mówi Tomasz Wąsik z Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej. - Są wśród nich kapitalne zdjęcia, na których można zobaczyć 3 Maja nocą. Nie pomyślałbym, nawet mając w pamięci lepsze lata dzisiejszego deptaku, że było tu tak dużo neonów!
Ulica, której boom rozpoczął się w połowie dziewiętnastego wieku, była prawdziwą wizytówką miasta. - Tutaj znajdowały się najlepsze, najbardziej wytworne sklepy, cukiernie, restauracje - mówi Tomasz Wąsik. - Były też jedne z najbogatszych kamienic. Taki wielkomiejski charakter ulicy utrzymał się do końca ery PRL-u.
Łabędzi śpiew, czyli początek końca
Jeszcze na przełomie lat siedemdziesiątych ulica 3 Maja "jakoś" żyła. - Lepiej, czy gorzej, ale żyła - mówi pan Bronisław, który mieszkał tu do 2006 roku. - Ale to był już łabędzi śpiew. Wtedy należało reagować. Dziś deptak "umiera na stojąco". Trzeba dobrze zdiagnozować ten problem i sądzę, że to jest wielkie wyzwanie dla władzy.
Włocławianie mówią też o tym, że warto przyjrzeć się, jak kwestię ożywienia starówki (nawet jeśli nie ma ona zabytków wielkiej klasy) rozwiązano w innych miastach. Co do jednego są pewni - trzeba przywrócić ruch w kierunku Wisły. Same bulwary, choćby najpiękniejsze, atrakcyjne dla spacerowiczów, nie spowodują, że na deptak wróci życie.
Czytaj e-wydanie »
