Kujawsko-Pomorskie. Gotyckie kościoły w miastach naszego regionu - w dawnej Koronie polskiej [zdjęcia]

Mowa o budowlach sakralnych, które możemy dziś podziwiać w miastach województwa kujawsko-pomorskiego położonych na południe od dawnej granicy z państwem zakonnym.

Najstarsze świątynie na tych terenach – jak w Brześciu Kujawskim, Gniewkowie, Koronowie – mają równie stary rodowód, jak te krzyżackie. Niemal zawsze było tak, że najpierw wznoszono prezbiterium, które przez pewien czas pełniło rolę samodzielnego kościoła, po czym po latach dobudowywano do niego nawę, zakrystię, kaplice, często także powiększano korpus, podwyższano ściany, konstruowano na nowo sklepienie.

Zdjęcia gotyckich kościołów z naszego regionu zobaczysz w poniższej galerii.

W efekcie kościoły, które dotrwały do naszych czasów, raczej nie przypominają tych pierwotnych. Nawarstwiło się w nich także kilka innych stylów architektonicznych, zwłaszcza renesansowy, barokowy i neogotycki (w tym ostatnim przypadku jest to tzw. historycyzm naśladujący ducha średniowiecznego w budownictwie).

Ostrołukowe portale i okna, ozdobne maswerki

Charakterystycznymi cechami budownictwa gotyckiego w miastach są wysokie ściany, ozdobne ostrołukowe portale, smukłe ostrołukowe okna, czasem ozdobione maswerkami (dekoracyjnymi geometrycznymi wzorami wykutymi w kamieniu), wypełnione witrażami. Są też blendy (ślepe okna). Sklepienia mają kształt krzyżowy lub żebrowy. Ciężar wysokich i masywnych budowli rozkładany był na wewnętrzne filary i zewnętrze przypory (szkarpy).

Kujawsko-Pomorskie. Oto kościoły gotyckie w naszym regionie. Wyjątkowe zdjęcia!

Z dawnych czasów zachowało się bardzo niewiele witraży. A z tych zachowanych najstarsze i największe możemy podziwiać w katedrze włocławskiej.

W wielu przypadkach ostrołukowe okna przebudowywano na przestrzeni wieków na półkoliste, niszcząc wtedy maswerki, bądź zrobiły to wcześniej wojny i pożary. Maswerki można jednak nadal oglądać w oknach włocławskiej katedry. Podobnie widnieją w toruńskiej katedrze, chełmińskiej farze, czy też chełmżyńskiej konkatedrze. Jednak z wymienionych obiektów sakralnych tylko ten włocławski znajdował się w średniowieczu na terenie królestwa polskiego, a pozostałe w granicach państwa zakonnego.