Na gorąco

     Wiem, że bycie premierem w Polsce to nie jest spijanie miodu, ale droga przez mękę. Myślę też, że Belka wiedział co brał, godząc się zostać szefem rządu, dlatego mu nie współczuję wcale.
     Ale gdy słucham argumentów zwolenników odejścia Belkowej ekipy i słyszę:
     Kaczyńskiego, któremu Belka kojarzy się z Gomułką i Jaruzelskim;
     Giertycha, zazdroszczącemu premierowi, że zna Jennifer Lopez i wiewiórki;
     Kłopotka, też nie mogącemu darować Belce znajomości w krainie zwierząt, ponadto odbierającego od ludzi telefony w rodzaju "rząd rżnie głupa" i przeświadczonemu, iż oto wraca dyktatura proletariatu;
     Dżentelmena Leppera zarzucającego premierowi, że jest źle wychowany, arogancki, antypolski, antyludzki i nie szanuje posłów wybranych przez naród;
     Macierewicza zobowiązującego się zawlec Belkę przed Trybunał Stanu, bo niszczy Polskę,
     więc gdy ich wszystkich słucham, to zupełnie się nie dziwię, że premier wstał i wyszedł. Każdy by tak zrobił, gdyby zorientował się, że zamiast do opery sprzedali mu bilety do cyrku. W dodatku klauni opowiadali dowcipy z brodą tak długą, jak stąd do zdrowego rozsądku.
     **