Do dzisiaj Francuzi grali z Niemcami czterokrotnie na wielkich imprezach i tylko raz potrafili wygrać, a początek tego półfinału na pewno nie wskazywał na to, by mieli poprawić tę statystykę bez ogromnego wysiłku. Podopieczni Joachima Loewa długimi momentami zamykali rywala w jego polu karnym i mogliśmy tylko czekać, aż w końcu zadadzą cios. Ten jednak nie nadchodził.
Nasi zachodni sąsiedzi po pierwszych trzech kwadransach mieli sporą przewagę w posiadaniu piłki (co nie powinno nikogo dziwić, w poprzednich pięciu meczach mieli ją średnio 61% czasu), ale imponowali przede wszystkim kulturą gry. Oezil na boisku był praktycznie wszędzie, Kroos rozgrywał z niemal chirurgiczną precyzją, a obrońcy skutecznie blokowali większość zapędów ofensywnych gospodarzy.
Niemcom brakowało przede wszystkim dokładności przy ostatnim podaniu, które miało otworzyć drogę do bramki Llorisa. Jeśli już nawet udało się im zagrać w pole karne, czy to z środkowej strefy czy ze skrzydła, to przy Muellerze natychmiastowo pojawiało się przynajmniej dwóch defensorów. Tak naprawdę blisko gola byli dwa razy - kiedy najpierw próbował Can, a następnie z dystansu przymierzył Schweinsteiger - za każdym razem na posterunku był jednak Lloris.
Francuzi z kolei opierali się przede wszystkim na indywidualnych umiejętnościach Griezmanna. Zawodnik Atletico parokrotnie próbował rozrywać defensywę rywala swoimi rajdami, oddawał groźne strzały, dawał się faulować w jego strefie obronnej. Dużo mniej widoczny był z kolei Dimitri Payet – pomocnik West Hamu United często nie nadążał za akcją, łatwo gubił piłkę i dawał się powstrzymywać Kimmichowi.
Aktywny starał się być Giroud i raz nawet miał bardzo dobrą okazję do strzelenia gola – na połowie przeciwnika wygrał przebitkę z Boatengiem, ale, jak doskonale wiemy, sprinterem nigdy nie był i nie będzie – Hoewedes dogonił go bez większego problemu i zablokował uderzenie, jakie oddał. I kiedy wydawało się, że na przerwę obie ekipy zejdą z bezbramkowym remisem, to Schweinsteiger zagrał w siatkówkę we własnej szesnastce (zapatrzył się w Boatenga z meczu z Włochami?), a oczywistą jedenastkę na gola zamienił Griezmann.
Gospodarze już podnieśli puchar Subskrybuj nasz kanał na YT!
Jeśli w pierwszej części spotkania gospodarze często zbyt łatwo oddawali rywalom pole do gry, to drugą zaczęli dużo lepiej. Najpierw sami wybrali się na wycieczkę pod niemieckie pole karne, ale kiedy nie przyniosło to rezultatu, to wrócili do obrony tego, co mieli.
I szło im to bardzo dobrze. Mistrzowie świata jeszcze bardziej bili głową w mur, nie potrafili oddać ani jednego groźnego uderzenia. Wpadli w totalny marazm, a na domiar złego najpierw kontuzji doznał Boateng, a następnie Griezmann podwoił swój dorobek strzelecki w tym meczu. Francuz wykorzystał fatalne błędy kolejno Kimmicha, którego jak dziecko ograł Pogba, a także Neuera, który pomylił się wychodząc z bramki.
I właśnie w tym momencie Niemcy się obudzili. Poczuli, że finał bezpowrotnie im się wymyka i, skoro długie rozgrywanie akcji nic nie przynosiło, zaczęli częściej uderzać z dystansu. Najpierw Kimmich trafił w spojenie słupka z poprzeczką, a następnie nieznacznie przestrzelił Draxler. Tego wszystkiego było jednak za mało, nawet biorąc pod uwagę świetną okazję z doliczonego czasu gry – wtedy genialną interwencją popisał się Lloris.
Francuzi wygrali 2:0 i zrobili to zasłużenie. Krócej utrzymywali się przy piłce, wymienili mniej podań, ale na pewno byli zdecydowanie bardziej konkretni, pewni w swoich działaniach i błyskotliwsi w najważniejszych momentach. Od początku turnieju wolno się rozkręcali, ale dwa ostatnie mecze pokazały, że są silni i w starciu z Portugalią będą faworytami.
Wybieramy Miss Euro 2016! [ZAGŁOSUJ]
