Punk to nie jazz

Pamiętam doskonale niebieskie kasety z tonsilu, na których kolportowano kawałki Dezertera w latach osiemdziesiątych. Prawdziwe, mądre teksty i ostra muzyka docierały wtedy do publiczności. Przez 25 lat (!!!) nic się nie zmieniło. Dezerter powstał w 1981 w Warszawie. Pierwszy skład zespołu to: "Robal" Robert Matera - gitara, voc., autor muzyki, Krzysiek Grabowski - perkusja i to co najważniejsze - teksty i "Stepa" Darek Stepnowski - bas. Do kapeli dołączył wkrótce Darek Hajn - "Skandal", voc. Wtedy grupa przyjęła prowokacyjną nazwę SS-20 (radzieckie rakiety nuklearne). Zmieniła ją w stanie wojennym, już po debiucie na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w 1981 roku. W 1983 roku Dezerter nagrał swojego sławnego singla dla Tonpressu z utworami "Ku przyszłości", "Spytaj milicjanta", "Szara rzeczywistość" i "Wojna głupców". W 1985 roku ze śpiewania w Dezerterze zrezygnował Skandal. Nie poradził sobie z rzeczywistością. Zmarł dziesięć lat później.

Pierwszy ocenzurowany long-play zespołu - "Kolaboracja" - wydano w 1987 roku. Kolejne dwanaście płyt już po 1989 roku. W 2002 roku zespół zagrał koncerty m.in. z takimi sławami, jak Conflict i Subhumans w Londynie czy Dead Kennedys i Chumbawambą w Krakowie. Z kapelą występowała w tym czasie także Kasia Nosowska. Pod koniec maja 2004 ukazała się płyta "Nielegalny zabójca czasu", pierwszy krążek z nowym basistą Jackiem Chrzanowskim, który do tej pory tworzy razem z Robalem i Krzyśkiem Grabowskim skład Dezertera. W tym roku światło dzienne ujrzała nowa płyta - "Punk not jazz" (przewrotna parafraza hasła "punk not dead", zawierająca nowe wersje znanych utworów z poprzednich wydawnictw, m.in. "Ku przyszłości", "Spytaj milicjanta", "XXI wiek", "Szwindel", czy "Szara rzeczywistość".
dezerter

Sobota, godz. 20 (wstęp od 19), klub Mózg, ulica Gdańska 10, bilety 19 (w przedsprzedaży) i 25 zł.