Siedzuń sosnowy, szmaciak gałęzisty należy do gatunku grzybów z rodziny siedzuniowatych. To grzyb jadalny, wykorzystywany między innymi do zup, ale też do smażenia i suszenia. Źle znosi transport, gdyż charakteryzuje się dużą łamliwością.
W Polsce był od 1990 gatunkiem ściśle chronionym, od 9 października 2014 r. został wykreślony z listy gatunków grzybów chronionych. W lasach można go spotkać od lipca do późnej jesieni, a wszystko zależy oczywiście od pogody.
Co warto wiedzieć na temat tego grzyba?
- cechuje go kulisty kształt i przypomina wyglądem kalafiora,
- występuje w lasach iglastych i mieszanych,
- posiada krótki trzon i osiąga do 15 cm wysokości i do 30 cm szerokości,
- jego smak przypomina orzechy i cechuje go wyrazistość,
- występuje od lipca do listopada, jednak wszystko zależne jest od pogody,
- rośnie najczęściej na korzeniach sosny.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 12 czerwca 2018 r. 47 grzybów znajduje się obecnie na liście dopuszczonych do obrotu. Nie ma na niej siedzunia sosnowego. W Polsce występuje również bardzo podobny siedzuń dębowy.
Świat grzybów wielkoowocnikowych w Polsce jest bardzo bogaty, a według niektórych szacunków ok. 1,5 tys. to grzyby jadalne.
Podczas grzybobrania należy pamiętać o kilku podstawowych zasadach: zbieramy tylko znane grzyby o owocnikach w takim stadium rozwoju, żeby nie mieć wątpliwości co do gatunku, nie zbieramy owocników zbyt młodych i starych, zbieramy tylko tyle grzybów, ile jesteśmy w stanie przerobić, nie niszczymy grzybów, których nie znamy, gdyż są one ważnym składnikiem ekosystemów leśnych.
Polskie lasy obfitują w liczne gatunki grzybów, które możemy zbierać bez limitów. Warto dodać, że w kraju obowiązują jedne z bardziej liberalnych przepisów w Europie. Na przykład w Niemczech można nazbierać jedynie 2 kg grzybów dziennie na własne potrzeby.
