Głód jest alarmem organizmu, który informuje o tym, że kończą mu się składniki odżywcze. Gdy w organizmie maleje stężenie któregoś ze składników odżywczych, np. tłuszczy, białek, węglowodanów, witamin, cukrów i soli mineralnych, ośrodek głodu wysyła nam sygnał, żeby nakarmić organizm, ponieważ potrzebuje zapasów energetycznych.

Charakterystyczną oznakę głodu znają wszyscy - to burczący brzuch. Ale prawdziwa potrzeba jedzenia może przejawiać się na więcej sposobów a odróżnienie prawdziwego głodu od apetytu, zachcianki na jedzenie a nawet od pragnienia nie jest wcale takie łatwe. W jaki sposób ciało może sygnalizować, że nie otrzymuje wystarczającej ilości paliwa? Oto, jak rozpoznać prawdziwy głód - nawet jeśli twój żołądek nie burczy.

Mniej znane oznaki głodu łatwo jest zignorować. Jak rozpoznać, czy chce się jeść "naprawdę", czy może jednak daliśmy się ponieść emocjom? Jakie oznaki świadczą, że jesteś naprawdę głodny? Zobacz teraz w naszej galerii mniej znane oznaki głodu >>>>>

ZMĘCZENIE MOŻE OZNACZAĆ GŁÓD
Kiedy pomijamy posiłki lub jemy zbyt mało kalorii, poziom cukru we krwi (lub glukozy) spada a komórki organizmu nie otrzymują potrzebnej im energii. Dlatego jednym z charakterystycznych objawów niskiego poziomu cukru we krwi lub hipoglikemii jest zmęczenie.

WZDĘCIA MOGĄ OZNACZAĆ GŁÓD
Wzdęcia są najczęściej kojarzone z przejadaniem się. Okazuje się, że możliwe jest uczucie wzdęcia również wtedy, gdy jest za mało jedzenia. Zbyt długie przebywanie bez jedzenia może powodować gromadzenie się gazów w układzie żołądkowo-jelitowym. Mogą pojawić się również zaparcia jeśli za słabo nawadnia się organizm lub jeśli nie dostarcza się wystarczającej ilości błonnika podczas posiłków.

Co ciekawe, uczucie wzdęcia może zmniejszyć odczuwanie głodu.

Jedzenie w regularnych odstępach czasu, codzienne poruszanie się a także dostarczanie wystarczającej ilości błonnika i płynów może pomóc w zwalczaniu zaparć i wzdęć.

ZŁOŚĆ I ROZDRAŻNIENIE MOGĄ OZNACZAĆ GŁÓD
Nie bez powodu mówi się, że jak człowiek głodny, to zły. Czasami jednak uczucie rozdrażnienia pojawia się jeszcze zanim napadnie nas głód. Może to być spowodowane spadkami poziomu cukru we krwi, które utrudniają kontrolowanie negatywnych emocji, takich jak gniew i drażliwość. Inna teoria mówi, że wcześnie uczymy się kojarzyć głód fizyczny z negatywnym stanem psychicznym, więc za każdym razem, gdy czujemy głód, interpretujemy to doznanie negatywnie.

Świadome jedzenie nie wchodzi w grę, gdy czujemy głód, ponieważ spadki poziomu glukozy we krwi zwiększają prawdopodobieństwo przejadania się. Kiedy wchodzimy w stan głodu, mamy tendencję do spożywania większych posiłków, ponieważ organizm domaga się jedzenia. Zbilansowane posiłki i skupienie się na porach posiłków jest jednym z najlepszych sposobów kontrolowania poziomu cukru we krwi, a co za tym idzie - również nastroju.