Trzeba płacić czynsz

Dlatego warto wystąpić o obniżenie go, albo kwestionować zbyt wygórowane podwyżki. Nie można jednak bezzasadnie odmówić płacenia go.
Lokator nie może samowolnie zaprzestać płacenia czynszu, nawet wówczas, gdy uważa, że podwyżki następują zbyt często i są w nieuzasadnionej wysokości.

Natomiast może rozpocząć całą procedurę zmierzającą do zakwestionowania takich podwyżek. Samowolne zaprzestanie płacenia czynszu bez względu na przesłanki, które to spowodowały, może przyczynić się nawet do rozwiązania umowy najmu i konieczności opuszczenia zajmowanego mieszkania.

Jeżeli właściciel chce podwyższyć czynsz, to lokator powinien sprawdzić, czy dotychczasowa wysokość czynszu została wypowiedziana najpóźniej na koniec miesiąca kalendarzowego z zachowaniem terminów wypowiedzenia. Termin ten wynosi trzy miesiące, chyba że strony w umowie ustaliły dłuższy. Właściciel musi wysokość czynszu wypowiedzieć na piśmie pod rygorem nieważności.

Lokator ma obowiązek płacić wyższy czynsz dopiero wówczas, gdy zostały zachowane wszystkie procedury związane z wypowiedzeniem jego dotychczasowej wysokości. Gdyby na przykład właściciel nie dokonał wypowiedzenia na piśmie, to takie wypowiedzenie nie będzie ważne i nie będzie wiązało lokatora. W tej sytuacji nie ma on obowiązku płacić podwyższonego czynszu.

Natomiast musi uiszczać go w dotychczasowej wysokości. Niepłacenie różnicy między podwyższonym czynszem a dotychczasowym nie będzie mogło zostać uznane za samowolne niepłacenie czynszu i z tego tytułu lokatorowi nie będą groziły żadne sankcje.

Wprawdzie właściciel budynku ma prawo podwyższać czynsz, zachowując przy tym wymagane procedury, ale na żądanie lokatora powinien przedstawić przyczynę podwyżki i jej kalkulację. Ma to miejsce wówczas, gdy podwyżka spowoduje, że wysokość czynszu albo innych opłat za używanie lokalu w skali roku przekroczy 3 proc. wartości odtworzeniowej lokali, albo też podwyżka następuje z poziomu wyższego niż te 3 proc. wartości odtworzeniowej.

Z żądaniem przedstawienia uzasadnienia i kalkulacji lokator musi wystąpić do właściciela na piśmie. Z kolei w ciągu 14 dni od otrzymania żądania lokatora właściciel powinien na piśmie przedstawić przyczynę podwyżki i kalkulację.

Można zakwestionować zasadność podwyżki przed sądem, wnosząc pozew do wydziału cywilnego tego sądu. Przed sądem lokator musi wówczas twierdzić, że podwyżka była nieuzasadniona albo uzasadniona w niższej wysokości. Natomiast udowodnienie zasadności podwyżki ciąży wówczas na właścicielu budynku. W takim przypadku należy przeprowadzić kalkulację kosztów oraz liczyć się z tym, że sąd powoła biegłego, za opinię którego trzeba będzie zapłacić.

Jeżeli lokator przegra sprawę, ponieważ właścicielowi uda się udowodnić, że mógł domagać się podwyżki w tej wysokości, to wówczas nie tylko nie będzie płacił niższego czynszu, lecz również poniesie koszty postępowania sądowego.

Podczas toczącej się sprawy w sądzie lokator musi płacić czynsz w dotychczasowej wysokości aż do dnia uprawomocnienia się wyroku. Gdyby jednak przegrał sprawę, to wówczas musi zapłacić wyrównanie czynszu.

Jest to kwota odpowiadająca różnicy między podwyższonym czynszem zapłaconym do tej pory za okres od upływu terminu wypowiedzenia. Powinien uiścić ją dobrowolnie, nie czekając na wezwanie właściciela budynku. W przeciwnym razie będzie w zwłoce i wówczas musiałby uiścić odsetki ustawowe od tej kwoty.