Blisko półtora tysiąca rodzin czeka cierpliwie w kolejce, co najmniej drugie tyle żyje w bardzo skromnych warunkach, często bez bieżącej wody, z ubikacją na podwórku i węglowym ogrzewaniem. Rośnie liczba niezrealizowanych wyroków eksmisyjnych, miastu grożą sądowe procesy.
Brak mieszkań dla niezamożnych włocławian to problem, z którym musi się zmierzyć kolejna ekipa, rządząca dziś miastem. Budowanie bloków socjalnych w dotychczasowym tempie nie rozwiąże problemów ludzi, czekających na tanie mieszkania. Nawet ostatnie, stosunkowo "tłuste" lata, gdy do użytku oddano trzy bloki przy ul. Ptasiej i budynek socjalny przy ul. Wienieckiej, nie wpłynęły w istotny sposób na poprawę sytuacji.
Wyłoniona w przetargu Pracownia Architektoniczna Architekci & Inżynierowie z Poznania przygotowała dokumentację kolejnego budynku socjalnego dla 66 rodzin, który ma stanąć na Zakręcie. Ale pojawiły się wątpliwości, czy miasto stać na budowanie pełnowartościowych lokali dla osób ubogich, które chętnie biorą darmowe mieszkania, ale czynszu nie płacą.
Zły stan techniczny większości domów, administrowanych przez miasto, pogarsza i tak fatalną sytuację. Z tzw. odzysku jest do dyspozycji rocznie nie więcej niż 30-35 lokali, zwykle o niskim standardzie.
Tymczasem do sądu wpływają już pierwsze pozwy od właścicieli prywatnych kamienic, którym - mimo prawomocnych wyroków - miasto nie zapewnia lokali zastępczych dla eksmitowanych lokatorów.
Na ile realny okaże się nowy program gospodarowania mieszkaniami komunalnymi, przygotowany przez magistrat? Zakłada on m.in. ograniczenie pomocy miasta wyłącznie do rodzin nie będących w stanie poradzić sobie samodzielnie, likwidację mieszkań w obiektach oświatowych, sprzedaż udziałów miasta w nieruchomościach, których współwłaścicielami są osoby prywatne, czy rezygnację z budowy lokali komunalnych na rzecz socjalnych, o niższym standardzie.
