W branży psich przysmaków seksizm jest codziennością. Penisy stały się towarem ekskluzywnym

W całości lub w kawałkach, suszone lub wędzone. Od 60 do 100 centymetrów. Często w eleganckich opakowaniach, mających podkreślać walor ekskluzywności. Ceny również ekskluzywne - od 50 do 100 zł za sztukę. Na czym polega ten fenomen?

- Nie da się ukryć, że jest w tym trochę marketingu, bo towar budzi ciekawość – przyznaje jeden z producentów suszonych przysmaków (prosi o anonimowość - „Nie chciałbym uzyskać medialnej sławy jako pan od penisów”). - Ale są też czynniki obiektywne – liczba penisów na rynku jest ograniczona i świeże penisy często trzeba zdobywać po znajomości. To trochę jak z zajęczymi uszami, które też są trudne do zdobycia. No i nie ma co ukrywać, że z punktu widzenia właściciela nie ma drugiej zabawki, która gwarantowałaby taką jakość.

Co niezwykłego jest w tych "odrzutach z produkcji mięsnej"? Penisy są nadzwyczaj trwałe. Dają satysfakcję z gryzienia, a pies spędza najczęściej wiele godzin zanim upora się z zabawką. To ważne, zwłaszcza gdy trzeba w krótkim czasie poskromić emocje zwierzęcia (na przykład w miejscu publicznym).

- Trwałością penisy są zbliżone do suszonych ścięgien, ustępują jedynie gryzakom z krowich kopyt – wyjaśnia nasz ekspert. - Ale kopyta mają często niezbyt przyjemny zapach i nie daje się ich przeżuwać, co jest szczególnie ważne w przypadku szczeniąt i młodych psów, którym wypadają mleczaki.

Penis do jedzenia i bicia
Co ciekawe, przez wieki penisy wołowe były zbyt cennym materiałem, żeby trafiać do psiej miski. Twardość i elastyczność suszonych penisów wołowych sprawiała, że te były wykorzystywane przez rzemieślników do produkcji biczów. To właśnie stąd wziął swoją nazwę bykowiec – giętki pręt zakończony czasem dodatkowymi rzemieniami. Jego złowieszcze działanie poznały na własnym karku nie tylko popędzane zwierzęta, ale również skazańcy i żołnierze. „Naturalny” bykowiec używany być do wymierzania kar w obozach Dachau oraz Mauthausen. Do dziś bykowce z wołowych penisów używane są przez jeźdźców w wyścigach konnych.

Zabytkowe bicze oglądać można na ekspozycjach muzealnych, między innymi w Muzeum Puszczy Drawskiej i Noteckiej im. Franciszka Grasia w Drezdenku. Ze względu na wytrzymałość penisy wołowe wykorzystywane były w elementach mocowania steru w drewnianych łodziach. Suszone albo wędzone penisy wołowe były też elementem ludzkiej kuchni. Wyrabiano z nich „zupę z krowiego dorsza” przypisując mu moc afrodyzjaku. Dostępne w sprzedaży penisy wołowe mają neutralny zapach, są twarde jak gałęzie drzewa. Po dłuższej „obróbce” przez psa miękną, stają się elastyczne, ale mocne.

Kilka lat temu penisom wołowym poświęcili badanie naukowcy z uniwersytetów w Bostonie i Ontario. Wyliczyli, że penis wołowy zawiera 88 kcal, czyli 30 proc. dziennego zapotrzebowania psa o wadze 5 kg. W 4 proc. próbek znaleźli bakterię clostridium difficile oraz gronkowca złocistego, a w 27 proc. escherichia coli (prawdopodobnie problem dotyczy również innych naturalnych przysmaków. O ile organizm psa raczej poradzi sobie z tą nieproszoną zawartością, to właściciele powinni myć ręce po kontakcie z psim gryzakiem – zaapelowali.

Badaniu towarzyszyła ankieta rozprowadzana wśród właścicieli (większość stanowiły kobiety), z których ponad połowa nie zdawała sobie sobie sprawy, że podaje psu przysmak pochodzenia zwierzęcego.