W sobotę z toruńskim PTTK wzdłuż brzegów Drwęcy

Zobacz wideo: Morsowanie dla każdego? Niektórzy muszą uważać!

Spotkanie uczestników w sobotę o godz. 9.00 na przystanku MZK przed mostem kolejowym, vis – a – vis dworca PKP Toruń Miasto. Trasa 14-kilometrowego przejścia będzie wiodła: ul. R. Traugutta, Winnicą, wzdłuż prawego brzegu rz. Wisły, przez Kaszczorek, do Złotorii, skąd wzdłuż prawego brzegu rz. Drwęcy, przez Lampusz, Małgorzatowo oraz Las Bielawski, z zakończeniem na pętli MZK przy ul. Olimpijskiej „Na Skarpie”. Wyprawę poprowadzi honorowy przodownik turystyki pieszej Tadeusz Perlik.

Jak informuje Henryk Miłoszewski, prezes OM PTTK w Toruniu - Drwęca jest prawym dopływem Wisły. Jej źródła znajdują się niedaleko miejscowości Drwęck i Czarciego Jaru, u podnóża Góry Dylewskiej na wysokości 192 m n.p.m. Po prawie 30 km wpływa do Jeziora Drwęckiego, przez które płynie przez 12 km.

Drwęca ma około 220 km długości. Przepływa m.in. przez Ostródę, Nowe Miasto Lubawskie, Brodnicę, Golub-Dobrzyń oraz przez część Torunia – Kaszczorek. Zasilana jest wodami wielu rzek i rzeczek m.in. przez Wel, Skarlankę, Gizelę, Iławkę, Elszkę, Rudę, Górzankę, Brynicę, Pissę, Kujawkę, Wawrzonkę, Rypienicę, Ruziec, Lubiankę, Strugę Rychnowską, Strugę Lubicką, a także Jordan w Złotorii.

Poniżej Golubia-Dobrzynia osiąga prawie 40 m szerokości przy średniej głębokości 1 – 3 metrów. Od Jeziora Drwęckiego rzeka bardzo mocno meandruje tworząc romantyczne zakola pośród łąk. Drwęca uchodzi do Wisły (na 728,4 km) obok ruin zamku króla Kazimierza Wielkiego w Złotorii, na wysokości 36, 6 m n.p.m.

W 1961 roku rzeka na całej długości została uznana rezerwatem ichtiofaunistycznym (rez. "Rzeka Drwęca"), w którym ochroną gatunkową objęto: troć wędrowną, certę, pstrąga potokowego oraz łososia. Ponadto przy ujściu Drwęcy do Wisły żyje dość ciekawe zwierzę z przyssawką o nazwie minóg rzeczny.

Od średniowiecza aż po XIXw. Drwęca była wykorzystywana do spławiania drewna. Od końca XVIII w. do 1920 roku stanowiła granicę państwową pomiędzy Prusami a Rosją. Krzyżacy wykorzystywali wody rzeki do tradycyjnego transportu płodów rolnych, leśnego runa, mięsa i skór. Na szkutach przewożono stal i sól. W późniejszym czasie nurt rzeki ułatwiał transport tratew, budowanych ze ściętych pni.

Biorąc udział w wycieczce pamiętajmy o zachowaniu podstawowych warunków bezpieczeństwa (maseczka, dystans społeczny) przeciwko wirusowi Covid.