Wynaleziona Krajna

     - Prowadzi pani badania na Krajnie ze studentami. Czego szukacie?
     - Sprawdzamy hipotezę, czy faktycznie w dobie kryzysu więzi społecznych wspólnym mianownikiem dla mieszkańców Krajny jest przede wszystkim krajobraz krajeński i gwara. Studenci pytają, jak mieszkańcy spędzają święta, jak postrzegają swój region, badają pozostałości kultury ludowej - stroje, hafty, nazwy. Interesuje ich też, czy uczestniczą w Misterium Męki Pańskiej w Górce Klasztornej, najważniejszym miejscu kultu dla Krajny.
     - Jak to robicie?
     - Dziesięcioro studentów trzeciego i czwartego roku etnografii z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu przeprowadza wywiady w różnych miejscowościach powiatu sępoleńskiego, bo interesuje mnie wschodnia część Krajny. Odwiedzamy z kwestionariuszami mieszkańców Lubczy, Suchorączka, Wielowicza, Wąwelna, Kamienia, Małej i Dużej Cerkwicy, Zamartego, Orzełka oraz Iłowa, Lutowa, Jazdrowa. To jest ostra praca w terenie i dziś ją kończymy. Dzięki transportowi z Urzędu Miejskiego mogliśmy się sprawnie przemieszczać.
     - Co stanie się z tymi kwestionariuszami?
     - Posłużą do monografii, którą mam napisać na zlecenie burmistrza Więcborka i starosty sępoleńskiego. Będzie to naukowa pozycja, która ukaże się w ciągu dwóch lat.
     - Co dziś można powiedzieć o Krajnie?
     - Krajnę charakteryzuje podział związany z dawnymi granicami polską i niemiecką. Powiat sępoleński dłużej jest w granicach Polski. Mieszkańcy zdają sobie sprawę, że ich zwyczaje to tradycja "wynaleziona". Wszystko, co mają, jest odtwarzaniem tego, co obumarło.
     Dorota Angutek pochodzi z Więcborka, jest adiunktem Instytutu Socjologii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Doktoryzowała się na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, a jej praca nosi tytuł "Magiczne źródło filozofii greckiej". Zajmuje się też Krajną. Jej artykuł "Krajna znaczona krajobrazem" będzie można przeczytać w pracy zbiorowej nt. pogranicza polsko-niemieckiego, którą wyda w tym roku UAM po konferencji w Słubicach.